Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door Roque Santa Cruz
De afgelopen jaren heb ik heel vaak gedacht aan een tijdelijk verblijf in het buitenland. Een aangenaam klimaat en de Spaanse taal maken me oprecht gelukkig. Ik vrees nu al de Nederlandse herfst en winter, de vele grijze, koude dagen zonder überhaupt de zon te zien. Málaga zou een aardige optie kunnen zijn.
Maar ja, dan komen de bekende beren op de weg weer om de hoek kijken: sociale contacten maken, niet meer naar PSV kunnen gaan, angst voor eenzaamheid, geen idee hoe ik daar mijn geld zou kunnen verdienen, enz.
|
Hi Roque!
Natuurlijk heb je gelijk dat verkassen een stap is maar aan de anderen kant, hoe lang is het vliegen naar het uiterste puntje van Spanje? Vier uur? Ik denk nog niet eens! Wat je loyaliteit aan je ouders betreft, dat is erg nobel van je, en het geeft een inzicht in je nobele, trouwe karakter. Echter kun je je hierin niet laten beperken in het nastreven van je levensgeluk, en je ouders mogen onder geen beding dat nastreven in de weg staan.
Naar Spanje verhuizen is niet zo ingrijpend als de term "emigratie" lijkt, Spanje is gewoon onderdeel van de EU, dus je kunt wanneer je wilt simpelweg de auto, trein of het vliegtuig pakken en terugkeren. Zorg ervoor dat je wat middelen hebt zodat je, in geval van nood, 3 maanden kunt overleven zonder enige bron van inkomsten. Doe vooronderzoek naar welke plaats je de beste kansen zou kunnen bieden. Dan heb je een paar maanden om een bron van inkomsten te vinden (wat voor werk dan ook! Wie weet wat je tegenkomt en wie je ontmoet als je in een bakkerij de vloeren schrobt!)
Je geeft aan dat je je sociale contacten en *je kluppie* zou missen als je daar woont; in Spanje zijn ze vele malen gekker op voetbal dan hier, dus je kunt je hart ophalen! Daarnaast is het gezegde wel degelijk waar: sport verbroedert! Als je naar een voetbalwedstrijd van een kleine club gaat, kom je geheid mensen tegen, schat ik zo in.
Om sociaal isolement te voorkomen zou ik je aanbevelen om een redelijke handelsstad als vestigingsplaats te kiezen, in handelssteden zijn altijd concentraties buitenlanders die zich vaak verenigen juist om te voorkomen dat men geďsoleerd raakt. Als er een Nederlands consulaat in de buurt is dan is dat een pluspunt want zij organiseren vaak maandelijkse borrels waar expats zich voor kunnen aanmelden, op die manier ontmoet je mede-Nederlanders waarmee je misschien alsnog PSV kunt kijken ;-).
Wat betreft het loopbaanonderzoek dat ik wil gaan doen; ik weet wat ik leuk vind maar dat is veel te veel. Ik merk dat er zoveel beroepen zijn die ik in meer of mindere mate interessant vind, en ik heb moeite om me te concentreren wanneer ik daar over nadenk. Ik reken er daarom op dat het loopbaanonderzoek mij kan helpen om meer controle te hebben over mijn overwegingen.