Hoi Allemaal,
Erg bedankt voor jullie lieve berichten en aanmoedigingen. Ik waardeer het.
Ik weet dat er ergere dingen zijn, maar ik ervaar deze periode als zeer moeilijk en stressvol. Vooral omdat ik nu meer financiele verantwoordlijkheden heb en het niet kan permiteren om zonder inkomen te zitten.
Ik wacht nog steeds op duidelijkheid of mijn contract wel of niet verlengd word. Ik zit nog steeds in de stress dus. Daarnaast zit het mij nog steeds dwars dat mijn taal en spelling/schrijfvaardigheid onder niveau liggen en dat ik hierdoor mijn werk niet naar behoren kan doen. Dit geeft mij het gevoel dat ik nooit als psycholoog kan werken, omdat je daarvoor goede schrijf- en uitdrukkingsvaardigheden moet hebben.
Ik wilde niet langer met dit gevoel zitten en ben op zoek gegaan naar cursussen. Ik heb een cursus gevonden en wil hier binnenkort mee gaan beginnen (nu ik nog inkomen heb). Ik ga mijn zwakke schrijfvaardigheid aanpakken. Hopelijk maakt dit mij zekerder en geeft het mij meer zelfvertrouwen over mijn schrijf- en uitdrukkingsvaardigheden. (Het is ook nog verwarrend dat sommige collega's mijn schrijfvaardigheden wel voldoende vinden en anderen weer niet, maar ja ik ga af op mijn gevoel).
Ik heb na mijn afstuderen ervaren hoe moeilijk het is om aan een baan te komen in de pychologie. Bedrijven vragen veel werkervaring of een gz-registratie, wat ik niet heb. Zelfs op HBO functies solliciteren levert niets op, omdat ik dan weer de relevante werkervaring mis. Ik wil absoluut niet als therapeut gaan werken, maar werken in de jeugdhulpverlening, jeugdzorg trekt mij wel erg aan.
Momenteel ben ik aan het zoeken naar een ander baan. Nu stuit ik op dat ik niet weet ik kan aangezien iedereen roept je hebt onvoldoende werkervaring en je schrijf- uitdrukkingsvaardigheid zijn onvoldoende. Ik vrees dat mijn schrijfvaardigheid mij belemmert in het werken als psycholoog. Soms denk ik zelfs van was ik maar op HBO niveau gaan studeren, want die functies spreken mij wel aan. Maar toch vind ik de psychologie ERUG leuk. Ik bedoel blijkbaar kan ik het wel. Ik zou moeten kunnen werken als psycholoog.
Ik wil voor mezelf nu dus nagaan wat ik wil nou doen in dit leven en wat kan ik en wat moet ik doen om dat te bereiken.
Eerlijk gezegd heb ik op dit moment niet echt ambities. Ik merkte na mijn afstuderen dat ik gewoon wilde werken in mijn vakgebied en geld wilde verdienen en huisje, boompje, beestje. Dat werken in mijn vakgebied valt me tegen, omdat er veel beroep wordt gedaan op je uitdrukkingsvaardigheden. Het is veel rapportages schrijven etc.
Ik heb nu geen ambities om verder te studeren of gz-opleiding te gaan doen etc. Ik wil nu eerst paar jaar werken om werkervaring op te doen in de jeugdhulpverlening, jeugdzorg en dan kijk ik verder wat ik nog meer wil doen.
Ik wil gewoon een baan waar ik mijn kennis en vaardigheden kan toepassen.
Wat vinden jullie hiervan? (Her)kennen jullie dit ook? Heeft iemand ook zoiets meegemaakt? Hoe zijn jullie ermee omgegaan en wat zou je me nog kunnen adviseren?
Alvast bedankt
Beau
|