[Jaty]

Hallo Laure,

Ik weet niet of je mijn adviezen op prijs stelt maar ik wilde toch nog een reactie geven. Wanneer je het niet op prijs stelt, laat het maar weten.

In je reactie geef je heel veel aan:
Je voelt je onvoldoende gewaardeerd, je werkt graag veel en hard, je moet de studie van je kinderen betalen, je kunt hierdoor (nu) niet een studie voor jezelf betalen en de studie die je nog zou moeten/kunnen volgen is zwaar. En misschien ben je op zoek naar iets geheel nieuws.

Toen ik je stuk las, riep het bij een aantal vragen op:
* Iets nieuws zoeken, realiseer je je dat je daarvoor ook vaak een bepaalde opleiding als achtergrond/werkervaring nodig hebt? Dat kost ook geld en/of tijd.
* Je voelt je onvoldoende gewaardeerd, heb je dat al eens met je huidige werkgever besproken, wellicht biedt hij mogellijkheden tot verdere ontwikkeling of een andere functie?
*Je moet de studie voor je kinderen betalen. Natuurlijk, daar ben je moeder voor (ik kan het weten, ik ben 41 jaar, moeder van 2 jonge kinderen en wil graag ook iets "anders" gaan doen. Ik ben aan het solliciteren om me verder te verdiepen in mijn vakgebied dmv een 3 jarige opleiding waarbij werken en leren samengaan, 36 uur werken en dagelijks elke avond leren. Ik hoop daarmee specialist in mijn vak te kunnen worden. Dat kan ik nu nog doen daar ik het gezin er niet teveel mee belast). Maar wat is er op tegen als je kinderen een studerende moeder zien terwijl ze zelf ook druk aan het studeren moeten/zijn? Het kan ook een heel bijzondere periode in jullie leven zijn, iets gezamenlijks, het kan motiverend zijn, dwingt respect af. Dus is mijn vraag, is er echt geen manier te bedenken hoe je je eigen studie zou kunnen bekostigen? Je werkt tenslotte graag veel en hard.

Ik stel je deze vragen omdat ik ergens in je stuk ook de indruk kreeg dat je het vak misschien toch best aantrekkelijk vindt. Je bent immers goed in het vak maar je wilt iets "meer".
Goed bezinnen over je wensen en wat haalbaar is, is wel nodig denk ik.

Succes!!