[Lina]

Beste prolin,

Ik heb in een soortgelijke situatie gezeten, in 1992.
Voelde me al een poos niet mijn op mijn plek en op mijn gemak in mijn toenmalige baan, terwijl ik eigenlijk niets te klagen had.

Ik ben zelf bewust gaan zoeken naar iets anders en kreeg de mogelijkheid om over te stappen naar dezelfde werkgever als mijn echtgenoot toen had. Ik wist dus bij wat voor bedrijf ik terecht zou komen.
Qua secundaire arbeidsvoorwaarden ben ik er niet op achteruit gegaan. Mijn inkomen ging wel achteruit, mede doordat ik een dag per week minder ging werken. Maar, nu na 16 jaar, zeg ik nog steeds "dit is de beste beslissing die ik ooit gemaakt heb" en ben nog steeds bij dezelfde werkgever en ben heel gelukkig in mijn werk. Al was het alleen maar omdat ik hier enorm gegroeid ben (moet je natuurlijk wel de kans toe krijgen).

Het vergt inderdaad even goed nadenken over wat je zelf belangrijk vind, maar ik zou in een soortgelijke situatie weer dezelfde stap nemen.

groetjes,
Lina