Los bericht bekijken
  #1  
Oud 30 juni 2015, 14:14
Rotterdam Rotterdam is offline
Juniorlid
 
Geregistreerd: 30 juni 2015
Berichten: 1
Rotterdam is on a distinguished road
Standaard Onzeker na ietwat informeel sollicitatiegesprek

Beste allemaal,

Ik heb gister een sollicitatiegesprek gehad voor een functie bij een gemeente. Ik ben bijna afgestudeerd en het was mijn eerste sollicitatie ooit en dus ook mijn eerste gesprek. Ik had mij goed voorbereid: veel vragen geoefend, ingelezen over de functie en natuurlijk het bedrijf. Ondanks dat zag ik er tegenop: ik was bang voor moeilijke vragen.

Bij binnenkomst was ik zenuwachtig - ik wil de baan erg graag. De baan sluit perfect aan op mijn opleiding en werkervaring en ik ben ervan overtuigd dat het bij mij past. Vanaf het moment dat ik werd opgehaald door één van de interviewers, en we met de lift naar de afdeling gingen, werd ik al snel weer mezelf.
Het gesprek vond plaats met drie personen. Het begin van het gesprek ging goed. Ik was niet zenuwachtig, voelde me thuis en op mijn gemak. De eerste vragen kon ik helder, rustig en duidelijk uitleggen. De klik was duidelijk aanwezig, er werd vaak instemmend op mijn antwoorden geknikt en er werd gelachen om de paar kleine grapjes die ik maakte. Ik probeerde het oogcontact zo goed als mogelijk over de drie interviewers te verdelen. Toen halverwege het gesprek opeens de wat informelere vragen kwamen - over bijvoorbeeld hobby's - werd het gesprek ook een stuk informeler. Twee van de drie interviewers maakten veel grappen, moesten veel lachen en vertelden ook wel veel over hen zelf. Hierdoor verloor ik mijn houding en ging ik daarin mee. Ik ben van mezelf al erg enthousiast en dit versterkte dat. Als er tussendoor een serieuze vraag kwam, antwoordde ik daar serieus op en met volle verstand, maar aan het einde van het gesprek ging ik met een vervelend gevoel naar huis. Doordat ik mij zo op mijn gemak voelde heb ik het idee dat ik mij te amicaal heb opgesteld en twijfel ik of ik mijn kwaliteiten wel echt heb kunnen laten zien. Ze gaven aan dat mijn werkervaring echt een voordeel was voor de functie, vroeger naar wanneer ik beschikbaar zou zijn en in welke schaal ik eventueel zou worden ingedeeld. Maar toch voelt het absoluut niet goed. De serieuzere interviewer bleef het hele gesprek serieus, lachte niet en heb ik nauwelijks oogcontact mee gehad omdat hij continu aantekeningen aan het maken was. Hij was degene die mij naar de uitgang bracht en door het amicale gesprek floepte ik eruit: 'Hé bedankt, en een fijne dag gewenst!'. Ik kan mezelf wel voor mijn kop slaan met mijn 'He'. Zo onprofessioneel. Het gesprek verliep te gesmeerd en daardoor verloor ik mijn houding.

Heeft iemand van jullie een soortgelijk sollicitatiegesprek meegemaakt?
Met citaat reageren