Beste accountmanager,
Ik heb je verhaal gelezen. De rode draad in je verhaal is m.i. tweeledig.
Als eerste ben je je huidige werkgever dankbaar voor wat hij heeft gedaan in een moeilijke periode. Je voelt je schuldig als je wederom zou vertrekken.
Anderzijds moet je jezelf ook de spiegel voorhouden en in de toekomst kijken. Heb ik nog voldoende arbeidssatisfactie nu maar ook in de toekomst.
Gooi dit in een gesprek op tafel. Zeg eerlijk dat je je bezwaard voelt om voor de tweede keer weg te gaan, dat je je terdege realiseert dat hij jou in een moeilijke periode heeft geholpen. Maar geef aan dat je elke dag toch met de gedachte worstelt om elders te kijken.
Vervolgens zal hij ongetwijfeld vragen wat je dan zou willen veranderen. Hoe krijg jij het weer naar je zin. Je moet dan en je gevoel van het niet kunnen doorgroeien maar ook de salarishoogte op tafel leggen. Overigens weet ik niet wat het gemiddelde salaris is vergelijkbaar met anderen (HAVO diploma, aantal jaren werkervaring, leeftijd). Natuurlijk zijn er banen waar je veel meer kunt verdienen, vaak gebaseerd op bonussen en verkoopprestaties, meer stress om een bepaalde limiet te halen etc.
Gaat de werkgever hier niet op in of wil/kan hij alleen iets betekenen in de werkomstandigheden maar niet in het salaris (en verdien je duidelijk minder dan leeftijdgenoten met vergelijkbare opleiding etc.) dan moet je voor jezelf de conclusie trekken. Neem ook in je besluitvorming mee de zekerheid van werk. Hiermee bedoel ik het volgende: Ik begrijp dat het een eenmansbedrijf is. Hoe oud is de werkgever? Wat is zijn ambitie? Neemt iemand (kinderen?) zijn bedrijf in de toekomst over? Is er een mogelijkheid voor jou om in de toekomst het bedrijf over te nemen? Enz….
Succes
|