Hallo Dromertje,

Jouw verhaal klinkt mij enorm bekend in de oren. Ik heb al jaren precies hetzelfde probleem gekend, en ik beweer zeker niet dat ik -er al helemaal uit ben-, maar ik kan wel zeggen dat er iets van een soort weg is (al ben ik ook nog op weg).

Laat ik eerst zeggen dat ik dat idee van een levensmissie/ passie/ droom een beetje heb losgelaten. Het is een soort hype geweest de afgelopen jaren en ik heb het ook geprobeerd in mijn leven te laten integreren en ik heb die passie op deze manier niet gevonden. Dat verzin je niet zomaar van de ene op de andere dag (kun je wel proberen, als mentaal idee. maar dan ben je nog niet in 1 keer in extase). En dat gevoel heb ik wel nodig om er-helemaal-voor-te-gaan! Neem aan: jij ook!

Wel ben ik wat meer gaan filteren omdat ik ook eerst alles leuk vond. Maar aan de hand van een boekwerk (Baanbreker, zie deze site) ben ik al wat specifieker gaan denken over 'mijn droom'. Ik probeer nu hele specialistische beroepen los te laten, want ik ben meer een generalist. Jij wellicht ook? Het voelt gewoon niet goed om te kiezen voor een heel specialistisch beroep want dat betekent ook dat je daarbij dat extase gevoel zou moeten hebben?!

Om een lang verhaal kort te maken: ik richt mij nu prive meer op zaken die mij een goed gevoel geven zodat die droom van mij van binnen aan kracht wint. Dan komt vanzelf wel die droom op mijn pad, daar ben ik wel van overtuigd geraakt!

PS: verder heb ik aan creatieve loopbaancoaching gedaan, dat is een tikkie spiritueel, maar heeft wel erg geholpen op een hele leuke manier. Doet een beroep op creatieve kanten van jezelf in relatie tot zingeving in leven en beroep.

Groeten Eline