[thor2002]

ALs ik inderdaad zo de afgelopen berichten bekijke, denk ik inderdaad dat het wel zinvol is om een klankbord te zoeken; iemand waar je jouw problemen kunt uitspreken en je in overleg kunt zoeken naar een mogelijke oplossing voor jouw specifieke vraag / probleem. Binnen een forum als dit is het lastig om een gepast overzicht te geven hoe je uit je put kunt klimmen. Er zijn al verschillende opties besproken (ik zal ze niet gaan herhalen) maar die zullen altijd vooral op directe acties gericht zijn. Diepere problemen zul je minder vlot hier opgelost krijgen. Helaas.

Toch kunnen sommigen het niet laten en je met vragen proberen jou aan het denken te krijgen in de vorm van oplossingen. Voorbeeld. Heb je al eens aan je ouders gevraagd of zij financieel jou opleiding kunnen voor-financieren? Heb je al eens met (de ouders van) je partner hierover gesproken? Wat voor realistisch doel kun je voor jezelf stellen (bijvoorbeeld: ik wil deze of gene baan. Of: ik wil minimaal zoveel gaan verdienen, ongeacht wat. Zoiets) wat binnen je mogelijkheden ligt? IN hoeverre ben je gebonden, dus hypotheek en leningen, hoe lang en hoe zwaar zijn die nu uiteindelijk? Stel dat je leningen nog 2 jaar lopen: kun je op papier zetten wat je gaat doen als die aflossing stopt?
Probeer niet in korte termijnen te (blijven) denken. Je bent nog relatief jong om een andere kant op te willen: er zijn er zat die pas na de 40 iets anders willen, kun je je voorstellen wat voor bergen die voor zich hebben? Kun je jezelf nu in diezelfde situatie plaatsen: zijn die bergen dan net zo hoog denk je?
Probeer positief te blijven. Wat sommige leden al hebben aangegeven is soms een niet zo leuke stap. Ik zat twee jaar terug bij de dokter en gaf aan het even niet helemaal te trekken. Het is bij een mooi verwijsbriefje gebleven dat een jaar lang in mijn tas zat. Ik hoefde uiteindelijk geen gebruik te maken van de verdere hulp om uit mijn situatie te komen, het briefje was voor mij voldoende ondersteuning, ik wist mij 'begrepen' door een onafhankelijke derde (de huisarts) dat mijn werk 'erg zwaar viel'. let wel, het briefje kreeg ik niet voor niets. Ik had er ook net zo makkelijk gebruik van kunnen maken! gelukkig kon ik dit verhaal ook bij de baas kwijt en dat helderde een heleboel problemen op, die ik vervolgens (zelf!) één voor één kon aanpakken.

En daar zit hem de kneep: zelf. Een forum, een prikbord of een kroeg: uiteindelijk zijn er enkel mensen die je een hoop kunnen adviseren. Maar de oplossing komt hoe dan ook van jou. Wat Hetty kan doen is naast je komen staan om samen met haar te kijken naar de paden die er voor je liggen (ook die jij niet eens hebt gezien !) en ze voor je uittekenen. Maar de uiteindelijke keuze, welk pad je kiest? Mag je twee keer raden... En of dat de beste is? Dat kun je alleen maar vertellen als je je omdraait en langs dat pad terugkijkt (teruglopen kan ook niet!). Helaas zit er op een wandelpad geen garantie!


Thor2002.