Het lijkt erop dat je er achter gekomen bent wat je echt leuk vindt om te doen in je werk. Sommige mensen weten al vroeg wat ze willen worden en anderen hebben daar meer tijd voor nodig. Waar het om gaat is dat je je happy voelt in je werk en als je het werk doet wat je ligt, leuk vindt en ook nog bevrediging geeft helpt daarbij. Je droom volgen is daarom logisch maar je moet ook nuchter kijken naar jezelf: kan ik hiermee een redelijk bestaan opbouwen. Dat verklaart ook de reactie van je ouders, die zijn bang dat je in hun ogen niet goed terecht komt. Je zou eens moeten analyzeren hoe de beslissing tot stand is gekomen om te gaan studeren. Onder druk van je ouders ? Aan de andere kant is het wel meegenomen dat je een opleiding hebt. Ik werk zelf al jaren in een "doe" beroep en dat is is prima, maar heel je leven in een technisch beroep werken is ook niet alles. Mijn mening is: probeer nog eens goed op een rijtje te zetten wat je ambities zijn, wat je werkelijk belangrijk vindt in het leven en stem daar je carrierepad op af, desnoods volgens de SMART methode. Misschien kom je bij een carriere waarbij je technisch werk kunt combineren met je intellectuele bagage. Wat betreft de visie van je ouders, voorzover ze iets te zeggen hebben over je carriere, het lijkt mij dat je volwassen bent en je eigen keuzes maakt en dat je ouders dat moeten respecteren. Het gaat tenslotte om je eigen geluk. Zij kunnen niet aanvoelen wat je werkelijk beweegt. Als jij niet gelukkig bent lijkt mij voor je ouders niet leuk. Een goed gesprek kan verhelderend zijn. Succes.
|