[Liene]

Dag allemaal

Ik weet echt niet meer wat ik moet doen. Ik ben werkende in het onderwijs, maar voel me door allerlei omstandigheden zo goed als geen leerkracht meer. Hoewel ik altijd gepassioneerd was, kan ik door de bomen het bos echt niet meer zien. Eigenlijk is mijn werksituatie alles behalve ideaal, is er sprake van pestgedrag en loop ik daardoor voortdurend gespannen rond op de werkvloer. Ik heb dan ook al lange tijd last van verschillende lichamelijke en emotionele klachten. Kortom, de sfeer is alles behalve en als ik mijn gevoel volg werk ik niet meer tussen deze mensen. Het probleem is echter dat ik totaal niet meer weet wat ik moet doen. Gesprekken over de situatie halen niet echt iets uit en ik word er alleen maar meer onzeker en verwarder door. Ik wil me terug gelukkig voelen en met plezier gaan werken, want als ik eerlijk ben is dat gevoel al lang weg. Als je aftelt naar een weekend of vakantie, dan weet je dat het serieus scheef zit. Zeker als de zenuwen door je maag gieren bij het vertrekken naar het werk. Ik merk ook op dat ik mijn interesse als snel verlies tijdens uitstappen met familie. Ontspannen lukt me dan ook niet meer. Mijn job geeft nu enige zekerheid, vermits ik tadd ben. Maar ik vrees dat ik zo nog lang kan aanmodderen en mijn gezondheid en geluksgevoel alleen maar feller achteruit zullen gaan. En het is nu, naar mijn gevoel, echt al te fel zo.

Ik weet ook totaal niet welke jobs ik nog mag/ kan doen met mijn bachelordiploma in het onderwijs. Als ik het opzoek word ik er niet veel wijzer door. Het voelt een beetje aan als een vogel in een kooi. Ik wil uitzoeken wat er allemaal mogelijk is om een goede beslissing te kunnen maken. Hoewel beslissingen nemen iets is wat me op deze moment maar niet wil lukken. Ik loop echt volledig vast en heb ook angst om te gaan werken door agressiviteit. Ik wil dus graag zo snel mogelijk uit deze benepen situatie weg.

Zijn er mensen die ervaring hebben met een overplaatsing in zulke situaties en hun ervaringen willen delen? Ik ben bang dat zelfs dat ook niet zo een goed idee is, omdat je dan daar mogelijk als indringer gezien kan worden (omwille van de benoeming en tadd strijd). Bovendien weet ik gewoon ook helemaal niet meer wat ik nu echt wil. Het contact met de leerlingen lijkt op deze moment nog het enige dat ik als pluspunt kan zien.


Elk advies, reactie,... is echt meer dan welkom.


Hartelijk dank
Liene