Beste Hetty, bedankt
1. Mijn interesse in het Waterschap is eigenlijk aangewoekerd door mijn schoonvader die daar werkzaam is. Als ik hoor wat hij allemaal doet, een mix in van alles, weinig op kantoor en ook nog een maatschappelijke bijdrage. De projecten waar hij het over hebt vind ik reuze interessant. Misschien heb ik wel een heel vertekend en rooskleurig beeld en is het gras altijd groener bij de buren. Technisch in de zin van hoe kan het duurzamer, wat levert het op, wat kost het, welke verbeteringen kunnen we hoe en waar doorvoeren. Ergens echt iets van afweten, specialist zijn.
Leerkracht vaak ook overwogen, ik denk alleen met de huidige maatschappelijke ontwikkeling, het komende tekort dat de werkdruk in die sector enorm zal gaan stijgen.
2. Ik begrijp dat er geen enkele baan is die 100% leuk is. Maar wanneer de wekker gaat voel ik een grote tegenzin. Ik moet me letterlijk naar mijn werk slepen. Dat gevoel wil ik niet meer, in ieder geval niet elke dag. Het gevoel iets nuttigs te doen, meer dan alleen geld in het laatje van het bedrijf brengen. Een beetje zoals Bart verwoord, is er dan niets meer dan sales (targets) en computers? Daarnaast heb ik nu een werkgever waar 40 uur per week werken eigenlijk niet de norm is. Er wordt verwacht dat je 110% inzet en je wordt dan ook redelijk met scheve ogen aangekeken wanneer je 17:00 begint met opruimen. De afgelopen weken heb ik rond de 50/55 uur per week gemaakt waardoor ik bij het wakker worden ook denk: er is meer dan niets meer dan werken, leeft men tegenwoordig alleen om te werken? Ik vind 40 uur werken eigenlijk al veel te veel, geen tijd meer voor jezelf, hobby’s, je vriendin, laat staan 40+. Op den duur zou ik dan ook 32 of 36 uur willen werken, zeker wanneer ik ooit een keer kinderen zal hebben. Bij deze werkgever is dat een taboe. Mannen behoren 40 uur te werken, kinderen daar houden vrouwen zich mee bezig…
3. Ik (we) kan nu niet rusten omdat ik met dit alles in mijn hoofd zit. Wat geeft ons rust? Lekker naar buiten, een stuk lopen, reizen is absoluut een passie van ons beide. Maar op dit moment hebben we beiden geen zin/energie voor wat dan ook.
Ik begrijp dat je inderdaad in jezelf moet zoeken, zelfkennis is de beste kennis die je maar kan hebben! Maar voor mijn gevoel is het een proces dat jaren in beslag kan nemen...
|