Hoi Rudolf84

Het is al enige tijd geleden dat je postte. Hoe gaat het?
Wat ik me bij het lezen van jouw story afvroeg is of dit tot nog toe de story of your life is. Er is een hele cathegorie mensen die noodgedwongen bepaald is door anderen bij een carrièrekeuze die veeel te vroeg kwam. Als de kinderen 12 zijn, worden ze al geacht te kunnen vertellen wat ze later worden willen. De tijd dat we de boerderij, de drukkerij, het notariaat, de weverij of wat dan ook maar van papa over moesten nemen en onze toekomst bepaald werd door onze afkomst ligt nu zo'n 100 jaar achter ons.
Ergens in je vroege pubertijd zul je bedacht hebben wat je worden wilt en daar klem je je dan (maar) aan vast.
Misschien klinkt het vreemd, voor jou en andere lezers, maar ik wens je toe dat je, voor je gaat uitvinden wie je worden wilt, zult ontdekken wie je bent. En neem van mij aan, dat kun je straks, als je bedenkt waar je met je leven heen wilt, zeer goed gebruiken.

Vraag je familie, je vrienden (van vroeger, heb je die?) met je mee te denken. Die mensen kon je nog eens nodig hebben om je te troosten als je zoektocht naar jouw zin te langzaam gaat.
Later, veel later, zul je met zelfrespect terugkijken op het moment dat je besloot even stil te staan.....