[Darluz]

Dag allemaal,

Na het inzicht, tijd voor actie.

Einddoel
Mijzelf een weg naar buiten banen. Het vinden van een baan, waar ruimte is voor mijn idealen.

Aandachtspunt
Mezelf als waardevol leren presenteren, om met een leidinggevende of organisatie te kunnen spreken in termen van interessante bijdrage die ik zou kunnen leveren voor de organisatie, en in termen van ‘beloning’. Het leren denken in termen van eigen belang en eigenwaarde, maar presenteren in het kader (belang) van de organisatie.

Actie I
Een gesprek met mijn leidinggevende heeft inmiddels plaatsgevonden met als resultaat dat ik m.i.v. september 1 dag per week vrij mag maken om mijn gedachten/ideeën omtrent verbeterde donorservice, en het optillen van onze afdeling naar een hoger kwaliteits- en tevredenheidsniveau mag vormgeven. Ook heeft mijn leidinggevende me gevraagd voor hem waar te nemen op de Brainstorm voor Wereldbloeddonordag 2007 op 21 augustus. Na de aanvankelijke euforie kwam ik tot de conclusie dat ik in dezelfde valkuil was gevallen. Er was nog altijd geen waardering in de vorm van geld, of promotie besproken. Maar wel een waardering in tijd! Aldus Winnie de Pooh.

Actie II
Ik zal dan ook een vervolggesprek moeten aanknopen, om het financiële en functionele plaatje optimaal te krijgen. Hiervoor moet ik sterker staan, en zal ik vanaf 23 augustus een Essence Training volgen. Dit om tot mijn kern te komen, en mijn zelfvertrouwen hanteerbaar te maken. Deze tip heb ik gekregen van iemand die verstand heeft van jagen, kennis van beren, en het gulle hart van een leeuw. Ze kwam als een geschenk uit de jungle gevallen.

Actie III
Mijn sollicitatiebrieven en cv zijn geschreven door beren die mij het liefst niet de wereld insturen. Hierdoor ontstaat een ‘gevecht’ tussen mij en mijn beer, een allesbehalve kort en bondig gevecht op papier. Het innovatieve, creërende, zich vrij pogen te maken versus het kleinmakende. De teksten zijn overweldigend, niets aan het toeval overlatende. Het gevecht met de beren het liefst op papier uitvechtend, om deze niet ter plaatse te voelen opborrelen. Een sollicitatie- of onderhandelingsgesprek voeren als beer, in een berenvel, of met een berenklauw om je nek, is geen succes. Via netwerkopdrachten die Pierre voor mij heeft, zal ik de komende periode oefenen, oefenen en nog eens oefenen. Tussentijds wil ik mijn cv een nieuw bondig leven inblazen, waarin ik tot honing kom.

Actie IV
Het Bezielingsboek, en het Kwaliteitenspel hebben mij geleerd dat kwaliteit en bezieling een weg is naar zelfvertrouwen. Hoe je de eigen (beerloze) moedige ziel kunt vinden, vasthouden, en hier ambitieus in mag zijn. Het boek van Ofman geeft een hoopvol perspectief. Durf je wensen uit te laten komen. De energie zal zich dan mobiliseren, en alles in je doen en denken gericht maken. Alsof de dingen die werkelijk bij je horen, antwoorden voor je hebben, meer geaccentueerd zullen zijn, beter zullen ruiken, aanvoelen, stralen dan die dingen die je niet eigen zijn.
Ook deed het mij inzien dat als je te lang in omgevingen blijft waarin je te weinig ziel/bezieling/kwaliteit ervaart, dat je uitdooft. En als het licht uitgaat, kom je in de schaduwzijde terecht. Daar waar het krioelt van de beren, valkuilen en allergieën. Voor je Kwaliteit en je Kracht moet je in het licht wezen. Daar ligt ook het Zelfvertrouwen. Dus ook dit was en blijft een missie voor mij. De kwaliteiten aan het licht brengen. Inmiddels heb ik het Kwaliteitenspel met 10 mensen gespeeld.

Actie V
Met behulp van het Kwaliteitenspel en het formuleren van kwadranten heb ik mezelf in eigen en andermans ogen gezien. Het waren ogen van vriendschap, soms zelfs bewondering. Dit heeft mij getroffen en warm gemaakt. De vonk sprong aan. Het prachtige van de kwadranten is dat als je ze in alle puurheid gaat ontdekken (dus niet vanuit je ‘oppervlakkige’ gedrag maar echt vanuit je kern ervaart en doelt) dat ze dan een immense verrijking opleveren naar hoe je jezelf vorm kunt geven in allerlei soorten omgevingen. Het laat ook zien hoe je daarin tot nu toe geslaagd bent. Ook opent het mijn ogen over wat nu een kwaliteit feitelijk is. De kwaliteit die je neerlegt voor een ander is met ook een uitspraak over jezelf. Hierin heb ik ontdekt dat het benoemen van een kwaliteit in een ander, een ontmoetingsplek is voor daar waar je samenkomt en datgene aanduidt wat je van een ander kunt leren, of een ander kunt geven. Het ‘kwalificeren’ van een ander, leerde mij veel over mezelf (mijn eigen vermogen, onvermogen, allergie, uitdaging). Het gevoel dat ik altijd heb gehad, namelijk dat ik ‘situationeel’ ben, heb ik hierin bevestigd gezien. Een persoon die is/wordt dankzij of ondanks haar omgeving. Mijn contacten/relaties/vriendschappen laten mij zien in hoeverre ik m.b.v. anderen iets in mijn eigen kern heb bereikt/aangeboord, een kern die veelzijdigheid als centrum heeft. Vandaar een honger naar variatie, afwisseling, het nieuwe. Ook zie ik dit bewezen in het feit dat een verscheidenheid aan mensen mij in hun leven hebben uitgenodigd, en ik hen in het mijne. De inspiratie die ik in deze mensen ervaar, bleek wederkerig, heb ik tijdens het spel ontdekt. Dit besef heeft me eveneens opgewarmd.

Wederkerige inspiratie als sublieme vorm van gerichte waarheid/echtheid en wederzijdse betrokkenheid.
'The extraordinary is the ordinary seen in all its glory' (Philip Levine).

Volgende keer meer actiepunten!

Darluz