[Exuimtum]

Iedereen kent het wel. De lente begint en waar krijgen mensen met een handicap nu last van?
Voorjaarsmoeheid, psychische klachten en de een gaat sneller de goot in als de ander.

Ik run een PGB bureau en al 10 jaar (bijna jubileum) en ik weet niet of het de mode is van de afgelopen jaren, maar 12 uur werken op een dag is eerder regel dan uitzondering.

Nu kan ik als baas zeggen van "doe jij het maar", of van "geen zin in, ik doe het niet", maar dan ben ik volgend jaar failliet en trek ik 11 werknemers een uitkering in, dus ik moet wel rennen en rennen.

Dadelijk moet ik even hals over kop naar Cardiff vliegen vanaf Eindhoven en mijn vlucht gaat om 15 uur. Fijn...
Moet zo gaan en vanavond nog terug ook en wel de vlucht van 23:38 om hier om 23:57 te landen (uur verschil) en dan wil ik om 0:30 thuis zijn, dus dat wordt weer met 170 km/h over de A50. Morgen nog 6 rapporten uitwerken en mijn moeder zegt dat het wonderlijk is dat ik nog geen stress heb.

Mijn arts heeft me Diazepam gegeven (20-30mg per dag) en dat is een leuke pil want je wordt er knap duf van, maar ik kan me wel beter concentreren en ik rek het daarom ook langer.

Spoeddebat in de Universiteit van Cardiff. Mag ik oplossen terwijl men om 6 uur aan zijn avondmaal zit en voor de buis kruipt zit ik nog te debatteren.

Sorry voor een beetje geraas, maar ik begin het wel beu te worden. Vooral marktwerking levert mij veel werktijd op en ik krijg mijn 8 uur al makkelijk vol, dus bespaar me die troep.

Ik weet niet wie het herkent?
1. Grote drukte
2. Veel zieken = verzuim en extra belastend
3. Geestelijke ziekten door stress
4. Een misantropische maatschappij
5. Chagrijnige baas, nu ben ik dat zelf, maar daar hebben anderen gelukkig weinig last van, is mijn probleem.
6. Even naar Engeland moeten terwijl ik al rustgevers slik om mezelf te blijven.
7. Gekkenhuis op de weg.

1+2+3+4+5+6+7 = Bureaucratie

Mijn mening aldus