Discussie: Reis
Los bericht bekijken
  #8  
Oud 14 juli 2006, 22:03
Siebrich Siebrich is offline
Lid
 
Geregistreerd: 14 juni 2006
Berichten: 17
Siebrich is on a distinguished road
Standaard Re: Reis

Reis (3)

Zondag 9 juli 2006

Het is druk op mijn pad en het valt niet mee om tijd en een plekje te vinden. Ik loop langs een weiland met schapen. Liggend in de schaduw van een oude eik proberen ze zo goed mogelijk de hitte van de zomerdag te verdragen. Onder dezelfde boom, aan de andere kant van het hek, staat een bankje en dat bankje is voor mij: de rugzak gaat af en ik begin uit te pakken. Eén voor één neem ik alles in mijn handen en laat de gedachten en herinneringen komen.

Hoe dieper ik terug ga in mijn verleden, hoe levendiger alles voor me staat. Eerst is het vooral véél: het werk dat ik deed, de situaties, de gebeurtenissen en wat mensen zeiden...
Maar er was meer: Hoe ik in het begin onzekerheid voelde, met twijfel aan mezelf. En hoe er pas later ook voldoening en tevredenheid waren. En wat het allemaal deed met mijn gevoel van eigenwaarde. De mensen die ambivalente gevoelens opriepen en de mensen met wie ik vriendschap sloot. En dat ik van beide heb geleerd. Ik laat alles komen zoals het komt en werk het verder uit met alle emoties die het met zich meebrengt.....

Na verloop van tijd ontstaat er een beeld waarin een paar dingen de boventoon voeren en kan ik met de rode draden-vragen beginnen. De meeste dingen zijn concreet, daar héb je wat aan. Maar met één aspect kan ik niet goed uit de voeten: 'een positieve, open instelling van collega's en werkgevers en een goede sfeer'. Tja, wat moet ik daar nu mee? Iederéén vindt het toch prettig als dat er is? Zou dat wel bij de rode draden horen?

Hoe ik ook redeneer, het gevoel dat het belangrijk is blijft levensgroot voor me staan. Ik kan het niet negeren en ik móet het meenemen als bagage. Of zou Susanne daar anders over denken?

Ik pak mijn rugzak in en stap vanuit de schaduw het zonlicht in, op weg naar mijn volgende ontmoeting.

Siebrich Samplonius

***

het uitwerken van de eerste opdracht

Ik ben begonnen met het maken van een tabel waarin ik voor elke werkperiode (negen in totaal, dus negen keer een A 4'tje)) de vragen heb gezet. Zo heb ik straks meer overzicht wanneer ik moet gaan zoeken naar rode draden. Om het goed te doen, moest ik er echt tijd voor nemen en de aanwijzingen goed opvolgen. Je kijkt opnieuw naar dingen van vroeger en met wie ik nu ben en met de afstand in de tijd leverde dat een scherper beeld op, dan toen ik er nog midden in zat. Eerst schrijf ik de feitelijke werkzaamheden op en dat is zo klaar. Maar dan komen de herinneringen en de gevoelens. Die geven met name betekenis aan de dingen uit mijn rugzak. Het helpt om duidelijk afgebakend met één periode tegelijk bezig te zijn. Zo loopt het niet door elkaar.

Over die open instelling en sfeer als rode draad ben ik onzeker. Ik noem het maar gewoon en zie dan wel hoe Susanne reageert. En ik ben erg benieuwd of zij nog andere rode draden ziet.

In mijn schooltijd en in de periode dat ik minder werkte vanwege de kinderen heb ik ook als vrijwilliger dingen opgepakt en ik merk dat dat ook waardevol is geweest. Ik ga het noemen tijdens het gesprek.

Het was plezierig om deze opdracht te doen, omdat ik ineens weer voor me zag hoe ik vroeger toch veel verschillende dingen heb gedaan. Het werk dat ik nu doe is ruimschoots onder mijn niveau, maar ik word er door de opdracht weer even bij bepaald wat ik werkelijk kan.

Morgen begint mijn vakantie en kan ik even alles loslaten. Een nieuw forumstukje is er dan in de eerste week van augustus.

En dat loslaten...ik weet niet of dat helemaal lukt. Met dit traject is er een proces begonnen dat misschien juist wel in de vakantie, als je even helemaal 'tot je zelf' komt, nieuwe inzichten geeft.

Groet van Siebrich
Met citaat reageren