[marie_]

Hey mensen,
Ik ben een meisje van 20 en zit in het eerste jaar van een HBO mode opleiding.
Op het VWO heb ik nooit erg mijn best hoeven doen: een dag van tevoren een tentamen leren resulteerde meestal in minstens een 7.
Deze manier werkt nu niet meer. Mode is een praktische studie en we hoeven bijna niks te lezen, maar de hoeveelheid werk is enorm, en teveel om in één dag voor een deadline te doen. Bijna niemand redt het zonder een sociaal leven, bijbaantjes, andere hobby's etc op te geven.
Ik heb dit alles opgegeven en lijk het nog steeds niet te redden: dikke kans dat ik niet over ga en dus van school moet.
Lui ben ik niet, ik ga door tot ik er letterlijk bij neer val (dit jaar 2x out gegaan omdat ik vergat te eten tijdens het werken). Wel verzuip ik in de hoeveelheid werk, weet het niet goed te plannen en werk daardoor niet efficiënt. Misschien omdat ik nooit geleerd heb om goed te plannen? Ik weet in ieder geval van mezelf dat ik mij volledig stort op een project, ik heb dit jaar moeten afleren om aan elk detail aandacht te besteden. Dit heb ik tot ongeveer vorige maand volgehouden en nu stort ik in. Ik kan soms alleen maar voor me uit staren, creativiteit is ver te zoeken en heb geen plezier meer in het werk.
Feit is dat het niet gaat lukken op deze manier en ik word daar onzeker van. Het voelt als falen. Al mijn energie is weg. Ik moet er niet aan denken om dit volgend jaar nog een keer te doen. Begrijp me niet verkeerd: ik wil deze studie heel graag doen en de kwaliteit van mijn werk (dat wat ik op tijd inlever) is altijd voldoende. Alleen lijkt het erop dat ik de hoeveelheid niet aan kan. Misschien niet op dit moment in mijn leven. Vinden jullie het een raar idee om het misschien over 1 of 2 jaar nog een keer te proberen? Of is dat 'zonde'? Wanneer vinden jullie het 'te laat' om te gaan studeren? En zegt het feit dat ik slecht plan en slecht met stress kan omgaan dat ik niet geschikt ben voor zo'n opleiding als deze? Sorry voor alle vragen en slechte samenhang in de tekst, ik ben nogal chaotisch op dit moment (was vroeger nooit zo...).

Bedankt voor het lezen.

Groetjes, Marie