Hoi Springmuis,
Bedankt voor je reactie. 'Maar het is toch nooit voor niets geweest' is inderdaad wat ik ook te horen krijg als ik laat vallen dat mijn studie eigenlijk gewoon weggegooid geld was. Dooddoener eerste klas. Daarom spreek ik er nog maar weinig over met vrienden/familie. Ik denk dat het lastig te begrijpen is als je niet in dezelfde situatie zit.
Ik heb een poosje als freelancer gewerkt maar zoals je zegt is het risico nogal groot, vandaar dat ik weer terug in vaste dienst ben gegaan. Het lijkt me niets om mij iedereen maand maar te moeten afvragen of ik de huur wel kan betalen (ik woon alleen dus kan de vaste lasten met niemand delen).
Als ik jouw verhaal zo lees...zou het misschien mogelijk zijn voor jou om je didactische vaardigheden binnen een ander kader in te zetten? Als docent op een middelbare school bijvoorbeeld? Of lijkt je dat niets?
Ik heb gisteren weer twee sollicitatiebrieven de deur uitgedaan. Laat de afwijzingen maar komen