Los bericht bekijken
  #1  
Oud 15 oktober 2009, 13:11
LindaT LindaT is offline
Lid
 
Geregistreerd: 15 oktober 2009
Berichten: 5
LindaT is on a distinguished road
Standaard Is dit wat ik wil..?!

Ik zal me even voorstellen. Mijn naam is Linda ik ben 28 jaar oud.
Mijn hele leven, nou ja, sinds dat ik afgestudeerd ben, ben ik al zoekende naar wat ik wil.
Nu zal dat zoekende uiteraard ook een soort van karaktertrek zijn… Zoeken op zich is niet vervelend, maar als je niet weet wat je zoekt wordt het op den duur een zware last en een allesoverheersend iets.
Dagelijks ben ik ermee bezig. Ik pieker me suf. Ik merk dat ik minder energie heb dan normaal en ik slaap er te vaak slecht van.

Mijn achtergrond is de volgende:
Ik ben gestart op het VWO, ik eindigde uiteindelijk binnen 5 jaar met een HAVO-diploma (puur gemakzucht…, qua cijfers had ik makkelijk mijn VWO kunnen afronden, maar ik wilde wel weer eens wat anders…).
Moeilijk hoor om op je 17e te moeten kiezen voor een vervolgopleiding. Ik had geen idee, vond sport heel interessant, maar wilde ook een opleiding kiezen die mij enige zekerheid kon bieden… Het werd HEAO-CE SPECO (Sport, Economie en Communicatie). Een opleiding die ik met gemak in 4 jaar wist af te ronden, ik ben er echt eenvoudig doorheen gerold en heb deze opleiding zo snel mogelijk proberen af te ronden, om te gaan reizen. 10 Maanden gereisd, genoten van alle ervaringen en toen weer terug in Nederland.
Het werk zoeken kon beginnen. Ik vond en vind dit moeilijk. Mijn eerste baan was commercieel administratief medewerkster bij een productiebedrijf. 3 Jaar heb ik het daar volgehouden. Toen zag ik in dat deze baan mij nooit de afwisseling, voldoening en verantwoordelijkheden zou geven waar ik behoefte aan had. Ik vond het bedrijf ook weinig professioneel, iets waar ik moeilijk mee om kan gaan.

In de tussentijd ook nog een aantal cursussen gevolgd. Ik leer graag (en makkelijk). Zo heb ik een maand Spaans gestudeerd in Spanje (puur voor de lol); ik heb een cursus reisleidster met goed gevolg afgerond (met de bedoeling hier iets mee te doen, totdat ik de liefde van mijn leven tegenkwam en toch maar besloot om in Nederland te blijven..).

De 2de functie was bij een grote internationale kantoorhandel, hier zat ik in de functie van sales representative. Eigenlijk best een leuke functie, met een heleboel fijne collega’s. Echter kwam de sleur er al snel weer in. Ook stuitte ik hier op het feit dat men binnen deze starre organisatie er niet op stond te springen, wanneer iemand zijn/haar mening gaf die redelijk afweek van hoe zij het zelf zagen. En ja, kuddegedrag… ik vind het prima tot op bepaalde hoogte. Een organisatie dient in mijn ogen tenminste open te staan voor aanpassingen en medewerkers die meedenken en op zijn tijd zelfs out-of-the-box denken.
In deze periode heb ik een loopbaantraject gevolgd (2007/2008). Een goede ervaring om mezelf beter te leren kennen. Hier kwam uit dat ik het moest zoeken in de sport-/recreatie-/evenementenbranche, iets met taal, iets met adviseren / mensen helpen, etc. Ik ben hier een hele tijd intensief (sport-/recreatie- en evenementenbranche) mee bezig geweest, maar vooralsnog is het me niet gelukt hier een functie in te vinden. Door het meelopen, gesprekken aan te gaan met mensen die werkzaam zijn binnen deze branche, etc. Nu woon ik ook niet in de gunstige regio voor dit soort branches, het is geen goede tijd en ik heb niet de juiste papieren.
Mijn sales representative functie begon mij steeds zwaarder te vallen… ik ging echt met grote tegenzin naar mijn werk. Ik kon wel janken, serieus… Maar goed net een huis gekocht, economische crisis bovendien… ik kon toch niet gewoon mijn werk opzeggen.
Ik heb op het punt gestaan, maar heb het niet aangedurfd.

Ik heb me ingeschreven bij het uitzendbureau, en zo ben ik terechtgekomen in mijn huidige functie, commercieel medewerker binnendienst bij een makelaarskantoor. Ik werk hier nu een halfjaar en het kriebelt weer… Ik merk dat ik weer de uitdaging mis. Onvoldoende gewaardeerd wordt, geen verantwoordelijkheid mag dragen (tenzij het anderen zo uitkomt). En er ligt gewoonweg te weinig werk…

Nu kan ik me wel weer storten in het zoeken naar een baan in eerder genoemde branche, echter lukt me dat niet voor 100%. Ik ben een beetje “baan-zoek-moe”. Na 3 niet zo’n geschikte functies heb ik er weinig vertrouwen meer in en begin ook steeds meer aan mezelf te twijfelen
Waarom lukt het me gewoon niet om een functie te vinden waar ik mijn ei kwijt kan, waar ik waardering krijg, hard kan werken, het gevoel heb iets te kunnen betekenen voor anderen, voortdurend blijf leren of de kans heb om te leren, meer mijn eigen tijd in kan delen, voldoening uit te putten… ben ik nu te veeleisend…?!
Ik weet dat het er in zit, maar op de een of andere manier komt het er vooralsnog niet uit…
En ja, er zijn ook nu wel dingen in mijn leven waar ik ontzettend veel voldoening uithaal. Zo geef ik Nederlands taalles aan allochtonen, maar ook sporten geeft mij ontzettend veel voldoening.

Voortdurend is dit een gespreksonderwerp tussen mijn partner, familie en mij.
Mijn partner opperde het idee iets voor mezelf te beginnen. In eerste instantie was ik nogal afkeurend… maar naarmate ik er meer over nadenk begin ik er steeds meer voor te voelen.
Ik ben me nu aan het oriënteren richting budgetcoach/huishoudcoach. Ik heb totaal nog geen ervaring in deze branche, maar zal dan uiteraard cursussen e.d. gaan volgen. Graag zou ik met mensen in contact komen die in deze branche werkzaam zijn en hun ervaringen willen delen.
Maar ook mensen die de stap hebben durven zetten om voor zichzelf te beginnen (wat ervaren jullie als voor- en nadelen, wat is er voor nodig om die stap te zetten, kunnen jullie mij over de drempel helpen die er, stiekem, toch nog is, etc.)
Mochten er mensen zijn die na het lezen van mijn verhaal zoiets hebben van, waarom ga je niet dit of dit doen… Ook dat hoor ik graag!
Eigenlijk zijn alle reacties (die mij op weg kunnen helpen) welkom!
Met citaat reageren