Beste Marieke,
bedankt voor de reactie. Natuurlijk is persoonlijkheid ook van belang, net zoals je "fris en fruitig" op tijd op het werk verschijn. Dat is mijn probleem ook niet. Mijn probleem is eerder, hoe veel over mijn privésituatie moet ik/wordt ik verwacht te gaan vertellen in een sollicitatiegesprek? Of ik nou ver weg of dichtbij woon, maakt volgens mij niet zo heel veel verschil - dichtbij wonen betekent niet per se dat je fris en fruitig en op tijd verschijnt.
Ik wil ook naar de NVP sollicitatiecode verwijzen (OK, ik weet dat lang niet alle recruiters/interviewers zich daraan houden, maar het geeft een richtlijn aan van wat ik kan verwachten cq. wat van mij verwacht kan worden). Volgens deze (§ 4.2) mag je geen vragen stellen die niet van belang zijn voor de functie. Dit wordt ook besproken op carrieretijger, waar onbehoorlijke vragen worden opgelijst. Voorbeelden daarvan zijn juist je privésituatie (bv burgerlijke stand, kinderen, kinderwens, etc). Daarom begin ik er ook niet over uit mijzelf. Het feit dat ik ver weg/in het buitenland woon zou volgens mij geen uitzondering mogen zijn waardoor ik verwacht zou worden dergelijke details van mijn privéleven te gaan vertellen.
Natuurlijk is een vraag naar mijn motivatie om naar Nederland terug te gaan, waar (regio/stad) ik dan wil wonen, te verwachten en in zekere zin relevant. Zelf wil ik gewoon uit persoonlijke redenen terug (professioneel is het net zo goed waar ik nu zit) -probleem is wel hoe veel van de privéredenen, dwz mijn privésituatie, ik hierbij vertel, en in welk detail ik daarop inga?
Op de vraag van wonen heb ik laatst wel geantwoord dat ik mijn voorkeur naar de stad A uitging (waar ik ook solliciteerde), omdat ik in de omgeving daarvan weer wil wonen (omdat ik daar vroeger gewoont heb en het mij daar goed beviel).
Ongeacht of ik wel of niet ver weg woon (hetzij andere kant van Nederland of in het buitenland) vind ik details rondom de relatie; of het woonruimte wat ik/wij nog in Nederland hebben een huurhuis of koophuis is (die vraag heb ik een andere keer uiteraard gehad - solliciteerde toen overigens ook naar een functie dichtbij stad A), vragen naar mijn familie/hoe veel familie ik heb en waar die woont, waar ik logeer tijdens mijn bezoek aan Nederland (dus ev. poging om privésituatie te achterhalen), waarom en hoe vaak ik in Nederland ben, etc, niet relevant voor hoe ik zou functioneren. (De vragen zijn een verzameling uit de drie gesprekken)
Mijn vraag is daarom, hoe ik het beste met dit soort vragen omga? Hoe neem ik twijfels rond mijn motivatie om naar Nederland terug te keren weg, zonder details over mijn relatie en keuzes daarin hoeven uit te leggen? Of is het toch beter om eerlijk op de details van mijn privésituatie in te gaan? Het "issue" is ook weer niet zo bijzonder, gewoon een lange-afstand-relatie (ik in buitenland, partner in Nederland). Ik ken veel mensen die dat hebben, maar voor sommige recruiters is het blijkbaar iets verdachts. Daarom, en omdat ik het niet professioneel relevant vind, wou ik het liever vermijden. Hoofdzakelijke motivatie waarom ik naar een bepaalde functie solliciteer en waarom ze mij zouden aannemen zijn immers niet mijn relatie of woonruimte, maar de inhoud van de functie en hoe die aansluit op mijn kwaliteiten. Ik lees ook vaak op carriere-advies-sites, dat het niet erg professioneel overkomt om als sollicitant tijdens een sollicitatiegesprek het over onderwerpen zoals partner (en ev. kinderen) te hebben.
En het feit dat ik geen reiskostenvergoeding heb gevraagd - wakkert dat vragen/twijfels rond mijn privésituatie verder aan? Een vliegreis naar Nederland is natuurlijk niet goedkoop, dus zal de potentiele werkgever zich afvragen wat de reden is waarom ik geen reiskostenvergoeding vraag? (zoals waar ik eigenlijk woon of waarom ik soms toch in Nederland ben, en/of relatie) Of toont het feit dat ik af en toe toch in Nederland ben juist aan dat ik motivatie heb om naar Nederland terug te gaan?
|