Hoi Tosca,
Veel tips heb ik niet voor je in de aanbieding maar ik kan je wel een hart onder de riem steken. Volgens mij is er op dit moment een grote groep in de maatschappij die met precies dezelfde vragen worstelt als jij op dit moment doet. Waar wil je naar toe met je carričre en hoe dit te combineren met je gezinsleven? Deze privé vragen in een tijd waarin enerzijds veel nadruk op 'onzekere' tijden wordt gelegd in de media en anderzijds competitiedrang als een per definitie positieve eigenschap wordt gewaardeerd zijn niet bepaald goed voor je zelfvertrouwen wanneer je jezelf daarin niet herkent.
Toch denk ik dat je goed weet wat voor werk je wil hebben; uit je schets lees ik af dat je niet graag een leidinggevende functie wil hebben maar wel een baan op je eigen niveau. Vaak vraagt een leidinggevende functie om een helikopterview terwijl je als je binnen het team je werk doet je jezelf heerlijk op details kan storten. Misschien is de leidinggevende functie sexyer dan die van medewerker voor de buitenwereld en wordt deze ook hoger gewaardeerd vanuit carričreperspectief maar als jij er niet gelukkig van wordt koop je er weinig voor. En zeg nou zelf? Hoeveel daal jij in achting bij de mensen die er echt voor je toe doen wanneer je gelukkig bent in je baan die misschien niet het hoogst haalbare is maar wel het gelukkigst makend?
Als ik jou was zou ik op zoek gaan naar een baan op universitair niveau maar zonder een leidinggevende functie te ambiëren. Dan blijven de stress en de competitiedrang buiten beeld en tegelijkertijd zal je zelfvertrouwen vanzelf groeien. Of dit in jou vakgebied een spelt in een hooiberg is weet ik niet.
Tot slot nog een lichtpuntje; de maatschappij verandert wel. Bijvoorbeeld in de medische wereld. Daar was het lang gewoon om tijdens je specialisatieperiode 80 uur of meer te werken per week. Mede door het grote aantal jonge vrouwen die nu deze posities innemen is dit aan het veranderen.
Succes met je zoektocht.
Maarten
|