Hallo Eduard,
Hartelijk dank voor je persoonlijke reactie. Ik heb even de tijd genomen om mijn antwoord te formuleren.
Dat wat je beschrijft over perfectionisme en (te) hard werken is herkenbaar. Ik las enige tijd geleden een proefschrift waarin deze toxische inspanning in relatie gebracht werd met een lage zelfwaardering, als zijnde een compensatoire reactie. Bij mij is dit zeker deels van toepassing. Anderzijds zie ik vaak hoe dingen beter kunnen en wil dit dan ook graag zo uitvoeren. Ik houd niet zo van half werk.
Ik werk veel met intelligente mensen die de categorisatie Asperger hebben toegewezen gekregen. Ik ben het met je eens dat deze mensen uitzonderlijke vaardigheden hebben. De omgang met deze mensen ervaar ik als erg prettig. Wel twijfel ik soms aan de correctheid van deze classificatie (ik ben opgeleid door een expert op dit gebied). Bij mezelf denk ik niet aan autisme al vertoon ik wel veel kenmerken.
Ook ik zie mijn analytisch vermogen als iets dat mij veel voldoening brengt. Het niet kunnen volgen van gesprekken herken ik ook. Gesprekken tussen mensen kan ik vaak niet bijhouden omdat ze ver van mijn belevingswereld afliggen (specifiek small talk). Dit maakt dat ik de opeenvolging van wat er gezegd wordt totaal niet logisch vind en er ook van in de war kan raken.
Zowel bij mensen met Asperger als intelligente mensen ervaren moeite met afstemmen met hun sociale omgeving. Door een overmatige afstemming kan vooral de laatste categorie het contact verliezen met zichzelf
(identiteitsvragen). Mogelijk heeft deze overmatige afstemming deels geleid tot je zelfonderzoek? Bij mij was dit wel het geval namelijk. Ik hield me meer bezig met wat de omgeving wilde en wist daardoor niet meer wat ik zelf wilde. Ook een hoge intelligentie kan pervasief doorwerken in iemands ontwikkeling.
Nu ik me wat minder aanpas scheelt dit een hoop in energie die ik kan investeren in mijn werk. Daarnaast ben ik gelukkiger en minder sociaal onbeholpen geworden omdat ik gewoon weer mezelf kan zijn. Reacties vanuit mijn omgeving zijn dat ik hierdoor erg ben gegroeid, iets dat ik ook als zodanig ervaar. Soms hoor ik echter ook dat ik me teveel gedraag als een einzelgänger en daardoor niet pas in het team.
Op de werkvloer merk ik vaak op dat groepsverhoudingen belangrijker zijn dan de kwaliteit van de prestatie. Vaak zijn mijn prestaties beter wanneer ik alleen werk, omdat ik hogere eisen stel en systematischer werk. Het werken in een team remt mij af. In de gevallen dat ik heb geďnvesteerd in relaties pakte dat ook nog eens niet goed uit. In die gevallen leer ik daar niet van want ik weet helemaal niet wat ik heb fout gedaan en of ik wel iets heb fout gedaan. Daar zit mijn grootste uitdaging vermoed ik.
Ik wens je veel succes bij je zelfonderzoek. Wanneer je inzichten hebt waarvan je denkt dat ik daar iets aan zou kunnen hebben, verneem ik het graag.
Overigens vind ik je antwoord niet te lang hoor. Zoals je ziet kan ik er ook wat van.
|