[ivb]

Hallo Henk en Rosina,

Als eerste bedankt dat julie de moeite hebben genomen te reageren. Stel ik erg op prijs!

Ongeveer een klein half jaar geleden had ik dit gevoel denk ik voor het eerst, en een van de dingen die ik als eerste heb gedaan, is ruimte creeren voor mijzelf. Ik heb de schuur opgeruimd en ben begonnen met het bouwen van een skelter voor mijn oudste.
Heerlijk om iets totaal anders te doen dan werken met je verstand. Ik las, slijp, zaag en klop wat af tegenwoordig! Verder vindt ik het heerlijk om achter de computer te kruipen en op internet alles te lezen over waar ik op dat moment dan ook in geinterseerd ben. (quantumfysica op dit moment) en daarmee mijn kennis over een bepaald onderwerp te vergroten.

Ik zorg dus wel dat ik me met andere zaken bezig houd dan alleen werk. Sinds er kinderen zijn zorg ik er voor dat ik altijd thuis ben voor het eten zodat ik toch nog wat tijd met de kinderen kan doorbrengen. Een aantal taken die buiten werktijd vallen (zoals systeem onderhoud) kan ik gewoon vanuit huis doen. Er is m.i.z. dus wel een goede balans tussen werk en onstpanning/prive, dus ik weet niet of mijn "probleem" daarmee te maken heeft.

Het is denk ik het gevoel dat er in mij meer zit dan ik er nu uithaal. Als je ergens een lange tijd werkt dan gaat alles op de automatische piloot. Je stelt de kruishoogte in op 10.000 meter en daar blijf je vliegen. Af en toe zak je iets, en soms stijg je iets, maar in grote lijnen blijf je lekker op je veilige hoogte hangen. Op zich niets mis mee, maar zonder een beetje turbulentie wordt het een lange, saaie vlucht, en de piloot is niet meer alert.

Ik ben iemand die steeds een nieuwe uitdaging nodig heeft, en vooruit wil blijven gaan. Door mijn opmars door het bedrijf werd ik telkens als ik op een nieuwe afdeling kwam gedreven om te laten zien wat ik kon, maar de plek waar ik nu zit is waarschijnlijk wel de plek waar ik zal blijven en het beste tot mijn recht kom.

Het bedrijf is klein (nog geen 20 man) en aan coachen en loopbaan begeleiding doen we niet.

Mijn werkgever is iemand die je de vrijheid geeft om naar eigen inzicht een bepaald doel te bereiken, en hij vertouwd erop dat zijn personeel verantwoordelijkheid neemt voor de beslissingen die ze nemen.
Natuurlijk heb ik met hem gesproken over waar ik mee zit, en hij heeft meteen aangegeven dat ik gerust met ideeen kan komen om het werk leuker te maken, en dat klinkt makkelijker dan het is. Toen ik er rustig voor ging zitten om een lijstje te maken met hoe ik de dingen anders zou willen en wat ik miste, kwam er niets op papier....

De grote moeilijkheid is dus dat ik wel verandering wil, maar niet weet wat en hoe dan. Erg frustrerend!

Waarschijnlijk heeft het echt te maken met de leeftijd en wellicht het besef dat je tegenwoordig met 36 al te oud bent voor werkgevers en het idee dat als je nog een carriere move wilt maken je daar niet te lang mee moet wachten.

Erg lastig allemaal!

Grtz,

Ilja