Re: Rustiger een gesprek in gaan
Heel herkenbaar! Ook ik ben zo'n zenuwpees die te snel praat en aan het haar plukt zonder dit zelf te weten. Zelfs bij die banen die ik zelf niet zo nodig wil hebben en waar ik dus geen ruk nerveus voor ben. Ik weiger ook in alle vormen iets van aanpassing te doen, mensen zullen wel moeten wennen aan me maar ik vind het ook heel belangrijk dat mensen mij accepteren en niet gaan lopen zeuren als ik zenuwachtig over kom tijdens een belangrijk gesprek. Trouwens, kan zoiets niet juist positief zijn?
Wat ik wel doe is bv vooraf zeggen dat ze me rustig mogen onderbreken als ik te snel praat omdat ik soms wat erg enthousiast kan zijn. Van alle sollicitatiegesprekken die ik heb gehad ben ik nog maar twee keer afgewezen, en één keer daarvan was mijn concurrent iemand die daar al eerder gewerkt had. Ondanks dit commentaar van mijn werkgevers wilde ze me dus gewoon alsnog hebben. Zou het dan niet kunnen dat ze bij jou echt vinden dat een ander er gewoon beter bij past?
|