[MissB]

Dank voor je reactie Wieteke.

Ja ik zou dan Nederlands gaan geven. Heb ik overigens niet gestudeerd. Er zijn zeker aspecten aan t onderwijs die me aan spreken. Vooral het zinvol bezig zijn en iets bijdragen aan de ontwikkeling van (jonge) mensen. Dat mis ik erg in mijn huidige werk. Ik zit nu ook heel veel achter een pc, het lijkt me ook fijn om ander werk te doen waarbij dat minder is, dynamischer werk dus. Veel mensen (op andere fora) hoor ik klagen over alle dingen die er bij komen in het onderwijs, zoals schoolfeesten en schoolkamp e.d. Dat lijkt mij juist heel leuk. Ik zou alleen denk ik liever leraar maatschappijleer of godsdienst zijn. Je bespreekt dan vooral maatschappelijke thema's en dat vind ik boeiend. Maar daar is nu niet veel vraag naar en zo'n opleidingstraject is er dus ook niet. Ik vind Nederlands een mooie taal en werk er dagelijks mee, maar of ik ontleden, werkwoorden e.d. leuk vind om veel te geven weet ik niet. Literatuur weer wel.

Waarom zijn de lange vakanties en de betaalde opleiding geen reeele motivatie? Als dat het énige zou zijn, ok, maar beide zijn voor mij wel een belangrijk aspect. Ik merk dat ik die 25 dgn p/j heel weinig vind. Ik zie graag wat van de wereld, ben dol op reizen. Wil ook dat er meer in het leven bestaat dan werken, zo voelt het soms wel als ik maar 1 x per jaar lang weg kan en verder nooit vrij ben. Met een baan in het onderwijs heb ik de mogelijkheid om een paar keer per jaar op reis te gaan en 1x zelfs erg lang (in de zomer).

En ik ontwikkel me graag, leer graag iets nieuws. Heb alleen al een toren hoge studieschuld en er moet ook gewoon brood op de plank komen. Dan is die combinatie toch heel prettig.

Maar goed, ik vind het ook eng zo'n overstap. Er wordt veel geklaagd over het onderwijs. En vraag me dan af: is het echt zo erg? En trek ik dat?

Het is ook zeker waar dat de economische crisis mee speelt. Maar ook dat ik niet zo goed weet wat ik wil en dit idd misschien wel een ok keuze is, maar niet het ding waar ik al jaaaaren van droom. Mijn droom vroeger was om als correspondent in het buitenland werken. Maar die stap durf ik niet te zetten, als freelancer. Correspondenten heb het financieel erg moeilijk en komen juist terug. Daarnaast ben ik ook wel gehecht aan NL, hoe graag ik ook weg ga, ik geniet ook van thuis komen. Een paar jaar weg, zonder enige vorm van zekerheid (en geen goed gevulde bankrekening) durf ik gewoon weg niet.

Het is ook zo dat ik me nogal snel verveel. Had altijd moeite met studies af te maken (pas de derde die ik begon maakte ik af) en heb veel verschillende bijbaantjes gehad. Nu na 3,5 jaar serieuze werkervaring als redacteur heb ik nietzoveel zin om dit te blijven doen. Ik ken het wel, ik wil wat nieuws. De echt interessante journalistieke banen kom ik absoluut niet voor in aanmerking, dus daarom dat ik verder kijk, naar andere mogelijkheden. Ik zit ook een heeeeel klein beetje te denken aan de rechercheursopleiding bij de politie. Het lijkt me erg boeiend om te speuren en ook dus weer zinvol bezig te zijn. Maar ik heb iets tegen uniform en eigenlijk ook het instituut politie.

Wat ook een droom is is reisbegeleider, en dat kan ik met het onderwijs combineren. Ook die tak heeft het zwaar en biedt weinig zekerheid. Bovendien betaalt het zo belabberd slecht dat je er geld op toe moet leggen. Door een baan te nemen in het onderwijs kan ik in de zomer proeven toch ook die droom in vervulling laten gaan. Zo combineer ik zekerheid met avontuur en zingeving met plezier.

Kiezen voor het onderwijs is overigens niet een keuze voor mij voor het leven. Dat is een keuze voor nu en voor de komende paar jaar. Daarna zie ik wel weer.

Is je nu iets meer duidelijk? Als je meer kritische vragen/ opmerkingen heb hoor ik het graag.

Mag ik vragen wat jouw achtergrond is Wieteke? ben je docent? of beroepskeuzebegeleider?