Heel veel docenten zijn geen docent omdat ze het geweldig vinden maar juist omdat ze in het bedrijfsleven of bij de overheid falen. Vooral bij ROCs maar ook in het HAVO/VWO zie ik dit vaak.

Zo hebben ze een redelijk inkomen, veel vrije tijd en weinig gezeur aan hun hoofd met baanzekerheid en kunnen ze hun echte passies in hun vrije tijd uitoefen. Zo ken ik een docent/wijnhandelaar, docent/snookerspeler, docent/relatiebemiddelaar enzovoorts.

Op een zeker moment moet de hypotheek/huur/IBG/vakantie/auto toch betaald worden, zeker in een relatie/gezin/mantelzorg, en is al het gepraat over je hart volgen beslist gezweef.

Maar ik sta bekend als cynicus dus wellicht ben jij een van de gelukkigen die betrekkelijke armoede veel minder stoort en echt geluk vindt in slecht betaald werk (reisleider, ontwikkelingswerk enzovoorts).