[proxstepz]

ik ben 42 en werk al 10 jaar voor een softwarebedrijf. Deze bedrijf is regelmatig in de top-10 best place to work enquêtes te vinden. Een bedrijf waar je veel kansen krijgt, goede arbeidsvoorwaarden en veel aandacht voor de werknemers. Voor dit verhaal is dit een belangrijk detail.
Ik ben consultant (toen programmeur) en werk vaak buiten de deur. In de begin van mijn carrière had ik mijns twijfels vooral over de
cultuur van de bedrijf (zeer commercieel en weinig aandacht voor de techniek - toen mijn passie). Maar goed we maakte mooi software en ik had het naar mijn zin de software bij ons klanten te implementeren. Toen had ik grote twijfels of ik goed zat maar het ging goed en Ik rolde eigenlijk van het ene project naar de andere. Ik ben uiteindelijk een Senior Consultant geworden. Dat het steeds goed ging is weer een reden om mijn twijfels niet echt serieus te nemen. Als senior consultant ging ik minder programmeer werk doen en meer op de architectuur, infrastructuur en methodologie aspecten van een project focussen. Dit was geen bewuste keus maar meer de natuurlijke progressie voor een senior consultant. Ik had het vrij snel door dat dit een verkeerde pad voor mij was, hier kon ik weinig energie uit halen. Ik had toen een besluit moeten maken om iets anders te gaan doen. Dit besluit heb ik niet genomen. IK ging gewoon door van het ene project naar de andere, kinderen gekregen, druk druk, de tijd ging zo snel voorbij. Door het uitstel van de besluit zit ik nu muur vast. ik zit nu in een fase waar ik me dagelijks verveel. Mijn werkgever is nog tevreden en ik krijg nog goede commentaar van mijn klanten. Alleen het is allemaal een act, ik doe mijn best omdat dat hoort. Maar het kost me zoveel energie om dagelijks de auto in te stappen richting de klant. De passie is weg. Dit heb ik met weinig passie kunnen bereiken, wat had ik in een baan waar ik wel passie voor had kunnen bereiken?
Afgelopen jaar is de maat vol geweest en ben ik met een andere kleine werkgever (meer techniek focus) gaan praten. We waren snel rond en ik heb mijn baan 'opgezegd' en kon bij hun direct aan de slag. Tijdens de zomer vakantie sloeg te twijfels toe. Hoe kan ik zo'n mooi, stabiel bedrijf waar het zo goed gaat verlaten? Ik heb dus de overstap op de laatste moment afgeblazen. Werkgever tevreden, ik ging gewoon verder. En nu 6 maanden later heb ik veel spijt. Wellicht was die overstap niet de beste optie, maar toch heb ik de gevoel dat dat wel een goede impulse was geweest.
Ik zit nu aan de denken om alsnog mijn baan op te gegeven. Ik wil een paar maanden goed nadenken hoe ik verder wil. Voor mijn gevoel kan ik dat niet met een fulltime baan combineren. Voor mijn gevoel is dit de beste keuze maar de stem in mijn hoofd houd me aan het twijfelen.

Commentaar zeer welkom!