*diepe schaamte*
Ik zou nog even laten weten hoe het was geweest.
Uit het eerste gesprek is helaas niets gekomen. Nadat ik er was geweest werd me gemeld dat ik binnen twee weken meer zou horen. Zelf had ik niet het gevoel dat het een go was, maar toch nog even afgewacht. Na twee weken hoorde ik nog niets; dus gebeld. Continu was de heer in kwestie niet bereikbaar. Week 3 kreeg ik hem eindelijk aan de lijn en hoorde ik dat het een no go was. Direct die middag naar het uitzendbureau gegaan en me ingeschreven; ik wilde gewoon weer werken; wat dan ook. Toen ik het uitzendbureau uitliep zag ik dat ik gebeld was door een oudwerkgever. Ze had nog een klusje voor me; drie weken vrijwilligerswerk. Dat werk met beide handen aangegrepen. Na drie enorm vermoeiende maar fantastische weken was dat werk helaas afgelopen. Werd ik gebeld door het uitzendbureau dat ze een klusje voor een week hadden. Maandag start echter mijn derde week al bij dat klusje. De tijd vliegt werkelijk waar voorbij. Deze korte klusjes geven me wel een beter beeld van wat ik wil en wat ik kan, dus dat is erg positief. Alles beter dan thuiszitten, maar nog beter zou het zijn om een vaste baan te hebben. Mijn CV ligt ondertussen ook bij een ander bedrijf. Daar hoor ik dinsdag misschien meer over. Ik ben benieuwd.
|