[ClaudiavdB]

Hallo iedereen,

Zoals velen hier zit ook ik met twijfels, over mijn werk maar eigenlijk over alles. Ik werk nu 6 jaar in een vaste baan in PR & communicatie voor een non-profitorganisatie. Op zich een leuke baan hoor, maar als midden-dertiger is het mijn privé-leven dat begint te dringen. Ik zit nog op kamers (non-profit, minimumsalaris..), over een gezin kan ik niet eens nadenken en ik moet het doen met het wettelijk minimum aan 4 weken vakantie per jaar dus de wereld rondgaan is ook al geen optie. Niet zoals ik me na 2 universitaire studies mijn toekomst had voorgesteld.

Het begon bij mij extra te dringen toen 2 jaar geleden werd beloofd dat ik per 2015 echt wat meer zou gaan verdienen, maarja nu blijkt dat geld er toch niet te zijn. Daarnaast heb ik een echt rotjaar op persoonlijk vlak met geldproblemen en overlijdensgevallen, bij elkaar genoeg om compleet mijn motivatie te verliezen en hier op kantoor de minuten af te tellen tot ik mijn gevangenisje weer mag verlaten – tot de volgende dag dan. En dat is al bij werk dat ik op zich best leuk vind.

In april ben ik begonnen met om me heen te kijken. Maar al kijkende naar de zeer schaarse vacatures spreekt eigenlijk niets me meer aan: dat vreselijke kantoor, de muren komen op me af, elke keer weer hele dagen achter zo’n rotschermpje zitten.. het is allemaal dezelfde ellende.

Tijd voor verandering? Ik heb geen idee waar te beginnen. Kon ik maar eens lekker er een flink aantal weken tussenuit, mezelf ontdekken enzo, maarja ik heb nooit kunnen sparen en dus een minimumaantal vakantiedagen. Dus zit ik hier aan deze saaie laptop mezelf te ontdekken in de baas zijn tijd. Maar dat wil niet erg vlotten.

Ik verwacht niet dat iemand hier mij levensadvies kan geven, dit is iets dat ik zelf moet uitvogelen. Maar hoe pak je zoiets aan? Misschien heeft iemand hier wel een advies in, of ervaringen om te delen?