Vanochtend gesprek gehad. De manager wilde gelijk ter zake komen. Maar toen gaf ik aan dat ik het eerst wilde hebben over de laatste maanden, het laatste gesprek en time-out. Heb aangegeven dat ik het miste dat men mij bijv geen training heeft aangeboden om mijn communicatieve vaardigheden bij te spijkeren. En dat er geen actieve coaching is geweest. Er is een plan van aanpak gemaakt. Allemaal leuk en aardig om papier. Maar in de praktijd is er niets gebeurt. Verder heb ik aangegeven dat ik had verwacht vandaag (elders in het bedrijf ) weer aan de slag te kunnen (had zelfs brood meegenomen). Men gaf aan dat ze wel contact hebben gehad met een afdeling maar er is nog niet te zeggen over een functie. Ze hopen woensdag meer te weten. Aangegeven dat ik dit jammer vind. Dat ik verwacht en gehoopt had vandaag weer aan de slag te kunnen gaan. Vorige week was ik ze emotioneel na het time-out gesprek. Nu was ik beter voorbereid. Heb ook aangegeven dat ik de afgelopen weken, zelf ook contacten had gemaakt met diverse collega's van andere afdelingen. En ik heb een afspraak gemaakt bij de loopbaanadviseur. Om zo te laten zien dat ik actief bent geweest naar het zoeken van een oplossing. Ik vind het natuurlijk nog steeds jammer dat ik niet op de werkplek mag terugkomen. Maar heb wel duidelijk aangegeven dat ik de afgelopen maanden actief bent geweest met het verbeteren van mijn communicatie en het zoeken naar oplossingen: zoals het coachen. Alleen is dit niet van de grond gekomen. Ik heb toen tegen mijn teamleider gezegd dat ik dit jammer vind. Omdat ik dit zeker zag als een goede oplossing om te werken aan dit probleem.
|