He hallo stuud.
Ik kan merken dat het je eerste keer is. Schaam je er niet voor, maar ik zou er wel op aan willen dringen, om de carrieretijger site en
www.leren.nl eens goed onder handen te nemen en dat je een tweetal avonden volledig besteed aan het vergaren van informatie over solliciteren.
Om op je vraag als eerste antwoord te geven, zoals je het nu doet is het goed. Vermeld vervolgens in je CV (ja die zal kort en bondig zijn, lees: 1 a4), welke opleidingen je gedaan hebt in welke periodes. Daar komt dan ook je personalia in voor. Afijn, dit kun je nog verder uitdiepen op deze site en leren.nl.
Je vraagt ook naar enkele tips die ik je dan ten harte zal geven:
1. "Graag wil via deze weg solliciteren ...".
Dit hoef je niet te beschrijven. De lezer ontvangt het op zijn/haar manier, per brief of email. De door jou uitgekozen manier is al een feit op zich, wat je niet opnieuw aan hoeft te geven dat je die manier fijn vindt.
2. "Mijn motivatie om ...". Hierbij geldt: zeg waar het op slaat. Zeg je motivatie, maar geef de lezer geen cursus 'begrijpend lezen'.
3. "... opgewekt door mijn enorme fascinatie ...". Aan de ene kant zou ik zeggen. Goede enthousiasme, aan de andere kant denk ik: enorme tegenstrijdige gevoelens met de rest van je brief. Lekker vaag, ik weet het. Gebruik gewoon wat andere woorden en maak er een andere zin van. Wie weet voel je je zelf dan ook prettiger bij die zin.
4. "Sinds kleins af aan vind ik het leuk om naar programma’s te kijken waar het menselijk lichaam word behandeld". Hmmmm, als jij vanaf kleins af aan, al het echte opereren te zien kreeg, ga ik vraagtekens stellen bij je opvoeding. Ik wil niet beweren dat je opvoeding verkeerd was, maar dit is een gevoel wat de lezer ook zou kunnen krijgen. En op zich, zou ook DAT niet eens zo'n probleem hoeven zijn, zij het niet zo, dat je op dat moment wel de aandacht van de lezer kwijt bent geraakt en is gaan denken over andere dingen.
Om via een andere invalshoek dit uit te leggen: je geeft een motivatie dat je de anatomie al heel lang interessant vindt. Ik zelf denk dat je dit op de verkeerde manier motiveert. Ik hoop dat ik een beetje duidelijk over kom met dit standpunt.
5. "Het is bewonderenswaardig dat je onderdeel bent van een team welke zorgt voor een goede operatie ...". Ik zie dit als tekstvulling, in de richting van 'slijmen'. Als je het gevoel van deze zin, op een andere manier en ergens anders kunt herbergen, dan raad ik je dat aan.
6. "Na het behalen van deze opleiding was operatieassistente het eerste wat in mijn hoofd kwam...". Dit getuigt niet echt van een gedegen uitstippeling van je levenspad. Zo van: héééé laten we morgen eens een opleiding operatieassistente gaan doen. Ik zou dit eerste deel van je zin dus weglaten en eventueel vervangen met iets anders.
7. "Maar omdat ik hier niet helemaal zeker van was heb ik vwo 5 gedaan.". Héé, je was inderdaad niet zeker van je levenspad. Oh oh oh, wat moet de lezer toch met je aan. Ga me niet haten nu ik zo reageer, ik probeer enkel een bepaalde essentie over te laten komen, het is dus niet persoonlijk bedoeld. Als je inderdaad niet zeker van je zaken was, hoef je dit te beschrijven in je brief. Je staat niet onder ede en deze details mag je gerust weglaten. Dat komt jouw kansen dan alleen maar ten goede.
8. "Dit was echter een grote fout ...". Fouten maken we allemaal wel eens. Maar ik zou eerder spreken over een vergissing dan een fout, want dat is wat jij feitelijk wil zeggen. Het was een vergissing. Bij een fout kun je denken aan: ik heb het verkeerde opleidingsnummer ingevuld bij m'n inschrijving.
9. "Ik vind dat de ". Ik mis hier op de eerste plaats het woordje 'is' ergens verderop in de zin. (De zin leest raar) Bij dit punt refereer ik terug naar punt 2. Je mag hier daadkrachtig zeggen: "De opleiding operatieassistent is echt iets voor mij ".
10. "Ook heb ik een flexibele werkhouding.". Afgezien dat je met een koppelwoord de zin begint (de zin hoort dus feitelijk nog vast aan een andere zin), vraag ik me af of dit een juist argument is voor in je brief. Ik begrijp goed waarom je hem schrijft, immers, in vele vacatures wordt een flexibele werkhouding gevraagd, maar het gaat hier (volgens mij) om "het aangenomen worden voor een opleiding" en niet voor een vacature. Ditzelfde geldt voor de argumenten die daarna beschreven worden. Denk nog eens goed na over je argumenten.
11. "Ik hoop uitgenodigd te worden voor een gesprek...". Door je zin te beginnen met 'ik hoop', kom je 'hopend' over. Dat is NIET wat je wil laten merken aan je lezer. Je moet overkomen als: "ik vertrouw erop!". Als je hoopt, ben je niet zeker van je zaak. En als ik de rest van je brief daarbij optel, zou ik kunnen denken dat je ook niet zeker bent over de stap die je nu zet. Mijn eerste vraag in het gesprek zou zijn: "hoe zeker ben je van deze keuze, en hoe weet je dat?".
Overtuig ze! En ja ik begrijp dat dat heel moeilijk is, vooral als je dit een eerste keer doet. Daarnaast wil ik je ook weer gerust stellen!
Je bent zeker niet de enige die deze opleiding wil gaan doen, en er zullen vast nog brieven zijn die de ontvanger leest en wel 10 keer zo slecht zijn. (ohje, ik geef hiermee aan dat jouw brief slecht is). Nou om eerlijk te zijn, je brief is inderdaad verre van goed, maar ik merk wel een goede wil en dat is waar je het van moet hebben. Beschrijf die 'wil' in je verhaal! Jij WIL die opleiding doen. Jij WIL dat jij uitgekozen wordt (als er een maximum is, van aantal inschrijvingen). Het gaat hier helemaal om jou! Er is geen baas hierbij betrokken die je moet overtuigen. Je moet jezelf verkopen tegenover al die andere studenten die deze opleiding willen doen.
GO FOR IT en ik zie je brief graag hier in dit topic verschijnen. (Dan krijg ik daar een e-mail notificatie van)