Stoppen met studie

[carlito]

Ik weet niet of dit de juiste plek is voor mijn vragen, maar anders hoor ik het wel.

Ik zal eerst even de situatie toelichten. Ik ben 20 jaar, heb het VWO zonder oponthoud keurig afgerond, ik was toen nog 17 jaar oud. Ik moet er wel bij zeggen ik ging nooit met veel plezier naar school. Hierna heb ik er bewust voor gekozen om een jaar te gaan werken, ik was school zat en vond dit wel een leuk tussendoortje. Ik had het ontzettend naar mijn zin, lekker veel werken, maar wel na het werk lekker uitrusten, gewoon klaar, naar huis, geen huiswerk, tijd om te sporten/hobby's/tv kijken enz.

Goed na een jaar werk toch ervoor gekozen om weer een opleiding te gaan doen. Dit werd geheel conform mijn technische richting op het VWO een technische studie op het HBO. Bewust gekozen voor HBO omdat ik het gevoel had dat de Universiteit mij minder zou liggen en wellicht wat te hoog gegrepen zou zijn. Na twee maanden deze opleiding gevolgd te hebben was ik het spuugzat, ik gaf in eerste instantie mijn leraren, de lesstof, de medestudenten enz. de schuld. Later bedacht ik mij dat het schoolgaan aanzich het probleem is.

Inmiddels was het te laat voor een nieuwe opleiding, dus wederom fulltime werken en ervoor gekozen om na werktijd via de LOI zelf een studie (cursus) in een geheel andere richting (Ondernemer MKB) te gaan volgen. Dit beviel mij weer uitstekend. Ik heb mijn ondernemers papieren gehaald, maar toch begin dit jaar besloten om mijn cursus bij de LOI uit te breiden door Bedrijfskunde te gaan studeren op de Universiteit. Ik weet dat ik eerder heb gezegd dat ik het gevoel had dat de uni mij niet zou liggen, maar ook vond ik het zonde niks met mijn VWO te doen.

Nu ben ik net aan twee weken bezig en weer krijg ik bijna traumatische gevoelens en komen veel gedachtes weer boven van de HBO studie en van het VWO. (nooit had ik het hier echt naar mijn zin) Traumatisch is wellicht veel te overdreven, maar het idee dat ik nog minimaal drie jaar naar deze school moet om een papiertje te hebben beklemd mij. Iets wat ik nooit op het werk heb gehad. Langzaamaan begin ik dan ook het idee te krijgen dat ik niet geboren ben om te studeren. Althans niet in de omgeving van een opleidingsinstelling (mijn LOI cursus ging mij fantastisch af) Laat ik er wel bij zeggen dat ik absoluut geen mensenschuw persoon ben, want hier zou het bijna op lijken nu ik mijn verhaal terug lees, maar integendeel als ik aan het werk ben heb ik het ontzettend naar mijn zin met de collega's en weet ik van elk werk wel wat leuks te maken. Ook op de studie zijn het zeker niet de medestudenten die het verpesten.

Ik heb mijn cursus bij de LOI gedaan voornamelijk ter voorbereiding op Bedrijfskunde maar zeker ook om ooit mijn eigen bedrijf te beginnen. Ik vind mijzelf nu allen nog te jong daar voor en ook heb ik geen idee in welke branche of op welke markt ik iets moet starten.

Mijn vragen zijn nu: Wat adviseren jullie mij? Moet ik stoppen met mijn studie, ik weet namelijk nu al dat ik het wederom niet vol houd? Wat kan ik doen met mijn VWO diploma en mijn papiertje MKB? Is er een mogelijkheid om een leuke baan te krijgen waar ik niet per se een academische studie voor hoef te hebben gevolgd. Is het hedendaags überhaupt nog mogelijk om zonder beroepsgerichte opleiding een leuke baan te krijgen? Is het een idee om gewoon naar een uitzendbureau te gaan en daar te gaan praten met iemand, om te kijken wat eruit komt? Werkt mijn leeftijd nog tegen mij?

Het liefste zou ik het studeren nu voorgoed vaarwel zeggen en besluiten fulltime te gaan werken. Uiteraard heb ik er geen moeite mee om eventueel weer bij te gaan leren via de LOI of een andere thuis-/avond-studie. Maar ik wil gewoon nu beginnen met mijn leven op te bouwen. Eigen huisje, fulltime baan, terwijl ik nu het idee heb in een monotone spiraal te zitten van voorlopig nog naar school gaan, weinig geld verdienen met mijn bijbaantje en thuis wonen.

Het verhaal is volgens mij een beetje onoverzichtelijk geworden, maar ik hoop dat jullie eruit komen en een beetje advies voor mij hebben. Ik ben even radeloos namelijk.