Autisme & mijn studie

[Gryffix]

Hallo iedereen,

(dit wordt een vrij lang verhaal, dus ik begrijp het als jullie niet de hele lap tekst willen lezen)

Ik ben een 18 jarige met het syndroom van Asperger. Die diagnose kreeg ik toen ik 8 jaar oud was. In het kort voor hen die het niet weten; Asperger is een milde vorm van autisme die vaak samengaat met een hoge intelligentie en slechte sociale vaardigheden. Daarnaast zijn concentratieproblemen en overgevoeligheid voor prikkels veel voorkomende problemen.
Hoewel ik goed functioneer in de maatschappij, heeft mijn autisme al voor de nodige obstakels gezorgd (zowel privé als op school). Deze heb ik tot nu toe allemaal weten te overwinnen. Dit is echter grotendeels te wijten aan klasgenoten, familie en leraren die stuk voor stuk voor mij klaar stonden. Dat is per slot van rekening één van de voordelen van kind zijn: mensen voelen zich verantwoordelijk en zijn sneller geneigd je bij de hand te nemen.
...Maar tijden veranderen, en ik ben geen minderjarige meer. Ik ben nu "volwassen" en wordt geacht goed mee te draaien in de maatschappij.

Afgelopen zomer studeerde ik af aan de Havo en na een lange vakantie begon ik aan een HBO studie. Qua intelligentie zou ik die gemakkelijk aan moeten kunnen, en zou ik zelfs in staat moeten zijn om de universiteit af te maken. Ik weet echter als geen ander dat je met alleen een goed stel hersenen er niet komt. Je hebt de juiste persoonlijkheid nodig en moet beschikken over een goede dosis discipline.

Door het Asperger syndroom ben ik extreem gevoelig voor wat er om mij heen gebeurd. Een geduldige docent kan het verschil betekenen tussen een 8 en een 5 gemiddeld. Een ontspannen sfeer op school kan het verschil betekenen tussen een 8 en een 3.
Tot op heden heb ik veel geluk gehad met de scholen waar ik gezeten heb. Als kind waren er namelijk allerlei mensen die mij konden helpen en aansturen waar dat nodig was. Nu wordt ik echter in het diepe gegooid. Dit gaat samen met grote veranderingen in mijn leven. En als je iets weet over autisme, weet je dat veranderingen vaak lastig zijn. Ik heb het gevoel dat ik de grond onder mijn voeten kwijt ben en dat mijn leven een computer is vlak na een reset. Ik moet weer helemaal op nieuw dingen opbouwen, maar weet niet eens wat ik nu eigenlijk wil.

In de eerste weken van mijn studie vroeg ik me af waar mijn problemen vandaan kwamen. Ik concludeerde dat ik het niveau aankon, de ambitie had, maar toch ergens een steek liet vallen. Hoewel ik het in het begin niet wilde accepteren, moet ik inmiddels toch echt onder ogen zien dat mijn autisme een blok aan mijn been is bij het voltooien van deze studie. Ik kom niet goed mee in groepsprocessen en raak extreem gestrest van de sociale jungle die "school" heet. De hardheid en afstandelijkheid van de leraren ("Als jij slechte punten hebt, is dat jouw probleem", "De enige relevante leerlingen zijn degenen die het redden", "als je het verpest is het jouw geld dat verspild wordt") maakt het probleem alleen maar groter.

Deze mengeling van factoren zorgen ervoor dat ik helemaal niet meer met plezier naar school ga. Ik heb geen motivatie meer en begin ontwijkingsgedrag te vertonen. De eerste examens brachten teleurstellende resultaten voort, waardoor mijn zelfvertrouwen een deuk opliep. Ik heb het gevoel alsof mijn leven een snelstromende rivier is en ik wanhopig rotsen probeer te ontwijken omdat ik niet aan de kant kan komen.

...Om eerlijk te zijn, weet ik niet eens wat mijn vraag is aan jullie. Ik heb gewoon advies nodig. Ik dacht erover na om te stoppen. Dit wil ik, indien ik het doe, voor februari doen zodat ik geen geld verlies. Maar hier zijn mijn vragen:
- is een andere studie niet van hetzelfde laken een pak? Is het reëel om te hopen dat ik ergens anders meer succes ga hebben?
- Moet ik een half jaartje rust nemen en het dan opnieuw proberen, of is het een kwestie van door de zure appel heen bijten?
- Is een thuisstudie (NTI, LOI) iets waard of doet dit onder voor de "doorsnee" HBO studies? Dit zou namelijk mijn probleem met het sociale aspect van school oplossen.
- Zijn er bepaalde onderwijssystemen die beter aansluiten bij iemand zoals ik? Ik heb al eerder goed gefunctioneerd in een montessori school, en functioneerde heel slecht bij probleemgericht onderwijs.

...En hebben jullie verder nog tips voor me? Ik zou het heel erg op prijs stellen, want dit betekent veel voor me.

Groetjes Gryffix