Solliciteren, wel of niet vertellen?

[Rubia]

Ik werk sinds vier maanden bij een nieuwe baan en het valt me erg tegen, ik ben er niet gelukkig. Deze week heb ik besloten om een andere baan te gaan zoeken. Nu ga ik iedere dag met een knoop in mijn maag naar het werk en de laatste dagen ben ik misselijk en heb hoofdpijn.
Omdat ik nog steeds in een soort inwerktraject zit denk ik dat het goed is om mijn leidinggevende van dit besluit op de hoogte te brengen. Ik heb daar een aantal redenen voor:
- Door mijn onzekerheid, werkdruk en rotopmerkingen van diverse collega's ben ik wat foutjes gaan maken en die worden mij nogal aangerekend.
- Door aan te geven dat ik weg wil hoop ik dat de druk van werkgeverszijde vermindert.

Mijn vragen aan de forumleden:
- Vinden jullie dit verstandig?
- Kan ik daar blijven werken tot ik iets anders heb of kan mijn werkgever mij hierdoor op straat zetten?

Alvast bedankt voor de reacties.

[stijnhommes]

Oorspronkelijk geplaatst door Rubia

- Door mijn onzekerheid, werkdruk en rotopmerkingen van diverse collega's ben ik wat foutjes gaan maken en die worden mij nogal aangerekend.

Als collega's rotopmerkingen maken, dan is het niet vreemd dat je niet graag naar je werk gaat. Ga eens bij jezelf na waar die onzekerheid vandaan komt en of je je niet iets laat aanpraten wat gewoonweg niet waar is. Als je jezelf nader onder de loep hebt genomen, kun je de problemen eens aankaarten bij de baas. Misschien kan hij/zij helpen. Zij willen tenslotte ook dat je productief bezig bent.

Als dat niet werkt, kun je later altijd nog weg.

[Rubia]

Ik weet waar de onzekerheid vandaan komt. Doordat er erg op je gelet wordt. Ik vind het werk ook echt niet leuk en ik weet dat ik me daar nooit thuis ga voelen. Vandaar mijn besluit om te solliciteren.
Ik heb al aangekaart de het niet meevalt om foutloos te werken als je een berg werk op je bureau krijgt die snel en foutloos weggewerkt moet worden terwijl je rotopmerkingen moet aanhoren. Er wordt niets aan gedaan omdat "het nou eenmaal niet anders is".

De koek is dus op. Vandaar mijn vraag: Ga ik het zeggen (intuïtie zegt JA) of houd ik mijn mond? Als men op de hoogte is zal ik makkelijk vrij kunnen krijgen om te gaan solliciteren. Maar wat kan mijn werkgever doen met deze wetenschap?

[Rens]

Hoi Rubia,

Wat voor contract heb je? Als je een jaarcontract hebt, dan heb je nog wat tijd. Als je een half jaar hebt, dan heb je nog 2 maenden en moet je alle zeilen bijzetten om iets ander te vinden.

Om uit de benarde situatie te komen zou ik eerlijk zeggen dat je aan het solliciteren bent. Helemaal eerlijk zou zijn om de sfeer in het team bespreekbaar te maken, zonder met modder te gooien.

Ik vind trouwens dat goed werk tijd nodig heeft. natuurlijk vind ik treuzelen iets anders dan de tijd nemen om feilloos te werken. Fouten herstellen kost ook tijd, toch?

Misschie dat na het gesprek met je leidinggevende er intern een andere oplossing komt waar je je wel in thuis voelt. Ik zou zeggen, alle kansen pakken die je kunt pakken want de arbeidsmarkt is niet om over naar huis te schrijven.

Groet,
Rens

[Rubia]

Ik heb een jaarcontract en heb het inderdaad eerlijk gezegd vanmorgen. Dat luchtte op! Ik heb aangeboden om de afdeling te ondersteunen of elders in de organisatie aan te helpen tot ik iets anders gevonden hebt.
Ik verwacht nog een gesprek met een andere manager. Aan haar zal ik mijn verhaal voorzichtig doen. Tot die tijd inderdaad goed verder zoeken.

Bedankt voor het advies

[Rubia]

Het vervolg van mijn verhaal:

Vandaag is mij een voorstel gedaan voor een vaststellingsovereenkomst. Het contract wordt dan eind deze maand ontbonden en ik krijg nog twee maanden salaris mee. Ik vind dit vreemd want mijn contract loopt nog tot augustus. Kan/mag dit? Ik zou deze week laten weten of ik akkoord ga met de overeenkomst.

Iemand die hier iets over kan en wil zeggen?

Alvast bedankt.

[Rens]

In die vaststellingsovereenkomst altijd laten opnemen dat het geheel buiten jouw schuld om is en dat er geen mogelijkheid is tot over/herplaatsen.

DIt in het belang van een uitkering.

Groet,
Rens

[Rubia]

Dat is een goeie, bedankt!