Carrièretijger: Home Carrièretijger
Carrièretijger
Carrièretijger

RSS
Ga terug   Carričretijger Forum > Loopbaanvragen

Reageren
 
Discussietools Zoek in deze discussie Weergave
  #1  
Oud 27 juli 2016, 21:20
RAM_1980 RAM_1980 is offline
Juniorlid
 
Geregistreerd: 27 juli 2016
Berichten: 1
RAM_1980 is on a distinguished road
Standaard Na psychiatrisch verleden weer aan het werk

Beste allemaal,

Ik ben een man van 36 en ben heel lang uit het arbeidsproces geweest door diverse psychische problemen. Ik had jarenlang last van depressies en angstaanvallen, totdat ik mijzelf ging herkennen in de persoonlijkheidsproblematiek. Ik bleek dat inderdaad te hebben. Ik heb sinds die tijd wisselende diagnoses gehad, maar het komt erop neer dat ik een ontwijkende persoonlijkheidsstoornis heb met borderline-thematiek en trekken van een obsessief-compulsieve persoonlijkheidsstoornis. Dat houdt in de praktijk in dat ik erg geneigd ben mezelf terug te trekken en moeilijk initiatief durf te nemen uit angst afgewezen te worden. Ik stel mezelf hoge eisen. En het borderline-gedeelte wil zeggen dat mijn zelfbeeld en mijn emoties nogal wisselen. Ik heb chronisch een soort gevoel in mij dat ik heel slecht en minderwaardig ben. Vooral dat gevoel was de aanleiding dat ik paniekaanvallen en depressies kreeg en mezelf ging isoleren.

Ik heb heel vaak therapie, hulp en behandelingen gehad. Een gesprekje eens per week bij de psycholoog helpt niet goed bij dit soort problematiek. Pas toen de diagnose persoonlijkheidsproblematiek werd gesteld, kon ik intensieve therapie volgen. Persoonlijkheidsproblemen zijn moeilijk te behandelen. Een intensieve behandeling slaat bij een groot gedeelte wel aan, maar iedereen volgt daarin zijn eigen ontwikkeling in zijn eigen tempo. Je leert daar vooral je emoties beter te reguleren, waardoor je bijvoorbeeld in de sociale omgang vooruitgang boekt en je voelt je beter in je vel ter vergelijking van voor zo'n behandeling. Maar je kan er niet van genezen en je blijft min of meer altijd de problemen houden waar je altijd mee worstelde.

Ik heb twee keer een intensieve behandeling gedaan en qua emotieregulatie heeft het wel goed geholpen. Maar het lukte mij nog steeds niet om structuur in mijn leven te creëren. Ik ga vaak naar de sportschool en ik sta af en toe ergens vrijwillig achter de bar. Maar verder heb ik enorm veel moeite om het ritme van het normale dagelijks leven op te pakken.

Ik had al lang een vermoeden dat ik misschien ook nog 's ADD zou kunnen hebben. Maar dat idee werd altijd verworpen door de behandelaars en ze weten het aan mijn perfectionisme. Ik besloot mij dit jaar toch uitgebreid te laten testen en ik blijk het dus inderdaad te hebben. Nu ik erop terugkijk, staan de problemen waar ik altijd mee worstel direct of indirect in relatie met ADD.

-------------------------------------

In principe ben ik competent genoeg om te kunnen werken. Ik ben ook zeker niet dom ofzo. Ik heb genoeg in mijn mars. Maar ik ben al 36. Ik heb door alle omstandigheden nauwelijks opleiding. Ook met ADD kan je werken en genoeg bereiken in het leven, maar ik moet mezelf kunnen blijven motiveren en er rekening mee houden dat ik informatie soms trager in mij opneem dan de meeste mensen. Dat laatste punt is niet zo'n issue, maar ik heb wel meegemaakt dat mensen die zoiets niet begrijpen mij er heel erg op aanvielen. Het komt dan blijkbaar op hen over dat ik sloom en ongemotiveerd ben.

De vraag is hoe nu verder? Ik heb al meerdere keren gesolliciteerd voor bijvoorbeeld een parttime job in een winkel. Maar het is logisch dat ze daarbij jongere mensen of mensen met meer opleiding en/of een betere CV aannemen.

Ik heb nu een Wajong-uitkering. Ik hoef als ik dat zou willen nooit meer te werken (tenzij een herkeuring mij arbeidsgeschikt verklaart). Maar ik kan maar 1x gebruik maken van een re-integratietraject. Mocht ik daar bijvoorbeeld binnenkort gebruik van maken en ik kom daarmee aan een betaalde baan, maar over een paar jaar gaat het slecht en ik ben dan niet in staat te werken, heb ik helemaal niks meer. De arbeidsdeskundige van het UWV adviseerde mij om daar ook geen gebruik van te maken en het zelf te proberen via bijvoorbeeld vrijwilligerswerk.

Ook geschikt vrijwilligerswerk vinden vind ik al heel moeilijk. Ik ben bijvoorbeeld absoluut niet goed in het verzorgen of entertainen van ouderen of gehandicapte mensen. Ik zoek eigenlijk een job waarbij je gewoon een normale dagstructuur krijgt en productief bent. Het meeste onbetaalde werk is heel erg 'charity'-gericht en dat past niet echt bij mij. Ik wil graag werken aan mijn eigen herstel.

Ik heb zojuist een mail gestuurd naar een vrijwilligerscentrale. Ik hoop dat daar iets uit gaat komen.

Maar hebben jullie nog tips of advies voor mij? Ik hoor het graag
Met citaat reageren
Reageren

Favorieten/bladwijzers

Labels
add, borderline, herstel, re-integratie, zelfontwikkeling

Discussietools Zoek in deze discussie
Zoek in deze discussie:

Geavanceerd zoeken
Weergave

Regels voor berichten
Je mag geen nieuwe discussies starten
Je mag niet reageren op berichten
Je mag geen bijlagen versturen
Je mag niet je berichten bewerken

vB-code is Aan
Smileys zijn Aan
[IMG]-code is Aan
HTML-code is Uit

Forumnavigatie

Soortgelijke discussies
Discussie Auteur Forum Reacties Laatste bericht
26 jaar en onzeker over wat ik met mijn leven aan moet Rudolf84 Loopbaanvragen 50 17 november 2020 15:41
Ongelukkig op werk mikmak1 Loopbaanvragen 11 6 februari 2016 15:13
De wanhoop nabij... Cassie Loopbaanvragen 24 23 juli 2014 09:56
Graag jullie reactie op mijn net even anders dan anders sollicitatiebrief en cv vertegenwoordiger Sollicitatiebrief en cv 6 2 juli 2012 18:37
Weer zonder werk... Groenevlinder Loopbaanvragen 3 6 april 2012 23:53


Alle tijden zijn GMT +2. Het is nu 10:56.


Forumsoftware: vBulletin®, versie 3.8.5
Copyright ©2000 - 2024, Jelsoft Enterprises Ltd.
Carričretijger Copyright © 2004-heden, Applinet en licentiegevers, Colofon