Teveel stress, hoe pak ik dit aan

[WendyP]

Hallo allemaal,

Inmiddels ben ik ruim 2 jaar werkzaam bij een verzekeringsmaatschappij op detacheringsbasis. Sinds vorige week ben ik in de gelegenheid gekomen om een vaste aanstelling binnen het bedrijf te krijgen. Ik heb het daar erg naar mijn zin, ben goed in wat ik doe en het is een fijn bedrijf om bij te werken. Zeker in deze economische tijden voel ik me zeer gelukkig dat een vaste aanstelling tot de mogelijkheden behoort. Ik heb dus eigenlijk het geluk dat ik mag solliciteren op mijn eigen functie.

Het eerste gesprek is aanstaande dinsdag met mijn afdelingsmanager en iemand van personeelszaken. Het gesprek daarna zal plaatsvinden met het hoofd van het bedrijfsonderdeel. Sollicitatiegesprekken zijn bij mij echter nog steeds getekend door ervaringen uit het verleden. Vooral als het gaat om gesprekken met mensen van personeelszaken. Toen ik net begon met werken was ik nog een onzeker jong ding met weinig zelfvertrouwen en diverse personeelsfunctionarissen hebben gehakt van me gemaakt. In het verleden is het zelfs zo ver gekomen dat ik, als ik een functie zag waarbij ik op gesprek moest bij personeelszaken, ik er niet eens meer een sollicitatie op losliet maar verder zocht naar iets anders.

Ik heb hierin al een enorme vooruitgang geboekt en ben de afgelopen jaren wel gegroeid in zelfvertrouwen, lef en heb wat dat betreft een enorme ontwikkeling laten zien. Het liefst zou ik echter nog steeds hard wegrennen voor het aankomende gesprek. Inmiddels ook gekleurd met goede sollicitatie ervaringen (anders had ik mijn huidige baan 2 jaar geleden ook niet gekregen en de banen daarvoor ook niet gehad) had ik verwacht dat dit geen probleem meer op zou leveren. Na het versturen van mijn CV ontving ik het mailtje met de genodigden voor het gesprek en bij het zien van HR ben ik volledig in de stress geschoten en voelt het weer als vanouds. Met enige schaamte voor mijn "faalangst" heb ik het probleem meteen kenbaar gemaakt bij mijn leidinggevende en op zijn advies ben ik afgelopen vrijdag nog een gesprek aangegaan met mijn afdelingsmanager, die samen met iemand van HR het gesprek zal gaan voeren. Ik weet hoe het gesprek zal gaan verlopen, ik weet wat ze willen weten en wat als belangrijk word beschouwd voor een vaste aanstelling. Sommigen zeggen dat deze gesprekken slechts kennismaking en formaliteit zijn, maar daar geloof ik zelf weer niet zo in en de zenuwen worden er ook niet minder van.

Het wees gewoon jezelf verhaal en doe enthousiast klinkt zo simpel, maar niet als zenuwen verlammend werken en je daardoor niet meer bij je eigen kern kan komen. Ik ben al dagen aan het voorbereiden maar het is een grote warboel aan het worden in mijn hoofd. Misschien probeer ik het ook wel te goed te doen. Ik heb geen idee hoe ik mezelf tot rust moet manen. Afleiding en andere dingen gaan doen is niet gelukt, dat hoofd maalt maar door.

Tips en trucs meer dan welkom!