Dertigers dilemma?

[bibijanne]

Dag allemaal, ik ben een 38-jarige vrouw, die sinds haar 19e jaar fulltime heeft gewerkt. Direct na mijn opleiding (MEAO), ben ik bij een bank gaan werken. Zelf dacht ik weinig na over wat ik nu eigenlijk wilde of waar ik goed in was, maar intern heb ik daar allerlei (verplichte) vakgerichte opleidingen gevolgd en gedurende een periode van 12 jaar ben ik door personeels-verloop en/of ziekte van collega's in andere functies gerold, waardoor ik uiteindelijk in een redelijk specialistische functie terecht ben gekomen. Na 12 jaar begon er een gevoel te knagen dat een carriere binnen het bankwezen het toch niet was voor mij. Desondanks bleef ik zitten waar ik zat (angst voor het onbekende?, niet weten wat dan wel bij me past). Een reorganisatie heeft er na een aantal maanden voor gezorgd dat ik alsnog op straat kwam te staan. Mijn werkgever bood mij een loopbaantraject aan, wat uiteindelijk niet heel veel heeft opgeleverd. Uiteindelijk heb ik een baan als hypotheekacceptant bij een andere bank geaccepteerd, omdat ik uitsluitend door financiële instellingen werd uitgenodigd voor een sollicitatiegesprek. Na een aantal maanden ging het volledig mis; ik vond het werk en de sfeer binnen het bedrijf verschrikkelijk en ik raakte overspannen. Ik ben in deze periode gaan nadenken over wat ik nu wilde en heb toen het roer omgegooid; ik ben gaan werken als secretaresse in de gezondheidszorg, wat ik nu 6 jaar doe. Sinds 2 jaar ga ik met tegenzin naar mijn werk. Hoewel ik graag iets zou ondernemen, weet ik niet waar te beginnen. Wat past bij me, wat kan ik goed? Ik heb geen idee... Tijdens een gesprek met mijn werkgever heb ik dit aangegeven. Mij werd geadviseerd om te gaan informeren/bekijken wat ik nodig heb om me weer beter te gaan voelen, in of buiten mijn functie en/of organisatie. Vanuit het bedrijf zou een workshop voor loopbaanheroriëntatie worden aangeboden waarvoor ik me toen heb opgegeven, maar deze is uiteindelijk geannuleerd wegens te weinig deelnemers. Vooralsnog worden er geen alternatieven aangeboden. Ik merk dat ik zaken zelf echt niet goed op een rijtje krijg en dit verlamt me; op deze manier nog maanden doorgaan zie ik niet zitten. Alle tips en adviezen zijn welkom!

[Rens]

Hoi,

Wat een vervelend verhaal om zo uit de running te raken. Zoals ik het lees lijkt het me verstandig om buiten de organisatie om professionele hulp te gaan zoeken. Op dit forum zijn een aantal mensen aanwezig die zich hierin gespecialiseerd hebben, maar je kunt er ook voor kiezen om je door je huisarts te laten verwijzen naar een psycholoog.

Er bestaan ook interessetesten en persoonlijkheidstesten (en wellicht nog meer) die je een inzage kunnen geven in wat je nu echt wilt. Maar als je met jezelf in de knoei zit lijkt me dit nog even niet het moment om hiermee te starten.

Succes, en ik hoop dat je snel weer je draai gevonden hebt.
Groet,
Rens

[stijnhommes]

Zoek een van de forumspecialisten op waar Rens het over had en vraag deze mensen om advies. Nog langer doorgaan zoals je nu doet, gaat uiteindelijk toch niet werken.

Er zijn twee vragen die je misschien helpen:
1) Wat voor werk zou ik doen als ik niet gebonden was aan een minimumsalaris?
2) Wat voor werk zou ik gratis doen?

Durf te dromen!

[patriks]

Misschien is het gewoon tijd voor je om weer iets anders te gaan doen na 6 jaar? Dat is best een lange tijd.

Het is altijd lastig te bedenken waar je goed in bent en wat je kunt, maar je zou wel kunnen bedenken wat je in elk geval niet (meer) wil. Dat geeft ook alvast een beetje richting naar wat je wél leuk vindt.

Verder zou ik bij je bedrijf erop aandringen dat ze zorgen voor een alternatief voor de beloofde workshop, bijvoorbeeld een persoonlijk advies, zoals in andere reacties al genoemd. Als je beseft dat je zelf de zaken niet goed op een rijtje krijgt, is het belangrijk dat iemand je hierbij helpt.

Je zit nogal in de slachtofferrol en stelt je nogal afhankelijk (van je werkgever) op. Ga op zoek naar loopbaanadviseurs en doe zelf je huiswerk.

Succes!

[Makingsense]

Hallo Bibijanne,

Je omschrijft jouw situatie heel duidelijk en ik herken er van alles in.
Ik ben het niet direct eens met de goed bedoelde inschatting om een huisarts of psycholoog in te schakelen. Een oplossingsgerichte coach kan jou volgens mij veel beter op weg helpen. En dan is het voor jou beter om die zelf te kiezen op de persoonlijke klik en die niet door je werkgever laten "voorschrijven".

Je schrijft nl. dat je al eerder een traject hebt gedaan via je werkgever waar je niet veel aan hebt gehad en dat zou kunnen omdat je vorige werkgever daar zelf een belang in had en waarschijnlijk een ander belang dan jij.
Kies dus een objectieve loopbaancoach die voor jouw belang gaat, inziet waar jouw talenten liggen en die jou helpt om uit die "verlammende" situatie te komen en in de actie-modus te helpen. Nu ben ik toevallig zo'n coach en gespecialiseerd (en gepassioneerd!) in het begeleiden van vrouwen in jouw specifieke situatie dus voel je vrij om eens te kijken op mijn website en evt. mijn blogs hoe ik dat aanpak. Als je wilt kan ik je nog wel meer namen van (oplossingsgerichte) loopbaancoaches geven in jouw regio met deze specialiteit. Ga in ieder geval eens een aantal kennismakingsgesprekken aan, deze zijn meestal gratis en vrijblijvend en geven je even een andere kijk op je situatie, nl. dat je er best uit komt met een steuntje in de rug!!!

Succes ermee en groetjes,
Tessa

[bibijanne]

Oorspronkelijk geplaatst door Rens

Hoi,

Wat een vervelend verhaal om zo uit de running te raken. Zoals ik het lees lijkt het me verstandig om buiten de organisatie om professionele hulp te gaan zoeken. Op dit forum zijn een aantal mensen aanwezig die zich hierin gespecialiseerd hebben, maar je kunt er ook voor kiezen om je door je huisarts te laten verwijzen naar een psycholoog.

Er bestaan ook interessetesten en persoonlijkheidstesten (en wellicht nog meer) die je een inzage kunnen geven in wat je nu echt wilt. Maar als je met jezelf in de knoei zit lijkt me dit nog even niet het moment om hiermee te starten.

Succes, en ik hoop dat je snel weer je draai gevonden hebt.
Groet,
Rens

Bedankt voor je reactie Rens, maar een verwijzing naar een psycholoog, omdat ik met mezelf in de knoei zit is echt niet nodig hoor . Het ontslag door reorganisatie is alweer enige jaren geleden en ik ben al een hele tijd weer volop in de running. Ik wil alleen iets anders, meer, iets dat beter bij me past. Alleen....geen idee wat dat is...

Wat betreft de reactie van Hassan, ik heb helemaal niet het idee in "de slachtofferrol" te zitten of me afhankelijk op te stellen van mijn werkgever (in tegenstelling juist). Juist omdat ik vanuit het bedrijf waar ik werk geen ondersteuning krijg, ben ik bezig om mezelf te oriënteren; loopbaanhandboeken, studiekeuze- en beroepskeuzetests doen etc. Ik vind een dergelijke conclusie dus behoorlijk voorbarig.

Het is inderdaad misschien wel gewoon tijd voor iets nieuws, na 6 jaar in dezelfde functie, Patriks, en met het lijstje van dingen die ik niet leuk (meer) vindt, ben ik al een tijdje geleden begonnen om wat helderheid te scheppen. En ja, Tessa, een loopbaancoach is wellicht toch wat ik nodig heb. Ik ga je site eens bekijken.

Bedankt voor al jullie tips!

Oorspronkelijk geplaatst door bibijanne

Wat betreft de reactie van Hassan, ik heb helemaal niet het idee in "de slachtofferrol" te zitten of me afhankelijk op te stellen van mijn werkgever (in tegenstelling juist). Juist omdat ik vanuit het bedrijf waar ik werk geen ondersteuning krijg, ben ik bezig om mezelf te oriënteren; loopbaanhandboeken, studiekeuze- en beroepskeuzetests doen etc. Ik vind een dergelijke conclusie dus behoorlijk voorbarig.

2 jaar lang blijven zitten terwijl je het niet naar je zin hebt en 2 keer blijkbaar op de werkgever steunen (qua trajecten om advies te krijgen of om van werkkring te veranderen) is erg passief. Overspannen raken en daar geen lering uit trekken is ook erg passief. Ik bedoel dit niet als negatieve kritiek maar ik wil alleen maar aangeven dat je misschien qua persoonlijkheid meer hulp nodig hebt dan mensen die zelf startend zijn.

In ieder geval ben je nu in beweging gekomen dus dat helpt hopelijk! Succes!

[bibijanne]

Oorspronkelijk geplaatst door Hassan

2 jaar lang blijven zitten terwijl je het niet naar je zin hebt en 2 keer blijkbaar op de werkgever steunen (qua trajecten om advies te krijgen of om van werkkring te veranderen) is erg passief. Overspannen raken en daar geen lering uit trekken is ook erg passief. Ik bedoel dit niet als negatieve kritiek maar ik wil alleen maar aangeven dat je misschien qua persoonlijkheid meer hulp nodig hebt dan mensen die zelf startend zijn.

In ieder geval ben je nu in beweging gekomen dus dat helpt hopelijk! Succes!

Beste Hassan, wat enorm knap dat je mensen op basis van zo'n kort stukje tekst kunt analyseren en "labelen". Wellicht zou je je eens iets meer moeten verdiepen in anderen?

Oorspronkelijk geplaatst door bibijanne

Beste Hassan, wat enorm knap dat je mensen op basis van zo'n kort stukje tekst kunt analyseren en "labelen". Wellicht zou je je eens iets meer moeten verdiepen in anderen?

Je verdiepen in anderen op basis van een klein stukje tekst is erg lastig dus je opmerking raakt kant nog wal. Op basis van beperkte informatie trek ik gewoon een conclusie. Dat je daar verder inhoudelijk niet op in gaat is niet mijn probleem.

Veel succes met je loopbaantraject!