Toegepaste Psychologie/Maatschappelijk Werker

[D.Revan]

Aan alle forumleden&carrieretijgers,

ik ben op het moment bezig te bedenken wat ik wil gaan doen als vervolgopleiding. Na de Havo succesvol afgerond te hebben, ben ik midden in het tussenjaar op zoek naar een vervolgopleiding. Ik zou graag toegepaste psychologie/maatschappelijk werker willen gaan studeren, maar ik vraag me af of mijn pestverleden voor problemen kan zorgen. Ik ben in het verleden gepest op bijna elke middelbare school waar ik op gezeten heb. Als gevolg kan ik soms problemen hebben in contact met mensen, en ben ik een erg gevoelig mens geworden, en soms nog onzeker. Dit heeft echter als voordeel dat ik mensen goed kan aanvoelen, en mensen mij heel snel in vertrouwen nemen. Mensen vertellen mij vaak over problemen waarvan ik denk ''Zou je dat niet voor je houden'' Ik weet niet of ik een goede psycholoog/maatschappelijk werker zou zijn. Ik kan natuurlijk nog groeien in de jaren die komen, maar helemaal veranderen doe ik natuurlijk niet meer. Ik ben bang dat mijn pestverleden, dat ik nooit helemaal heb kunnen afsluiten, mij op een bepaald punt tijdens de studie kan gaan tegenwerken.. Kan iemand mij hier advies voor geven? Zal ik toch gaan voor deze studie?

Alvast bedankt!

D.Revan

[crow]

Beste D.Revan,

Zoals je je dilemma omschrijft lijkt het alsof het meer gaat om karaktereigenschappen, dan om kennis of interessant vinden. Heb je al in je naaste omgeving (ouders, vrienden, kennissen) gevraagd of mensen denken dat je geschikt zou zijn voor zo'n beroep? En weet je waarom mensen juist jou goed in vertrouwen nemen?

Bij een brochure van de opleiding psychologie heb ik ooit gelezen dat "je deze studie niet moet gaan doen als je zelf problemen hebt." Jij bent natuurlijk de enige die dat weet. Hou er wel rekening mee, dat je als je eenmaal werkt je geacht zult worden om met mensen om te gaan die onstabiel zijn en in soms enorm moeilijke situaties zitten. Dan moet je zelf een toonbeeld van kalmte en beheersing zijn.

Het goede nieuws is dat er veel vrijwilligerswerk op dit terrein is. Denk aan maatjesprojecten of een luisterend oor bieden aan daklozen etc. Heb je eraan gedacht om het zo in het klein uit te proberen?

Groeten,

crow

[Indi]

Omdat sociale opleidingen erg gaan over jezelf, kom je jezelf vast tegen. De opleiding gaat vaak over: waarom doe je de dingen zoals je ze doet. Hoe ben je geworden tot wat je nu bent. Wanneer jij gewoon over dat soort onderwerpen kunt praten, dat sommige gedragingen komen door een pestverleden en dat onder de loep te nemen zonder elke keer van slag te raken, dan is het prima. Het is belangrijk dat je je eigen verleden, wanneer dit een groot probleem is geweest, eerst zelf verwerkt hebt en een plek hebt gegeven. Moeite in contact met andere mensen, lijkt me wat lastig als maatschappelijk werker. Jij bent het enige gereedschap wat je hebt in het vak wat draait om contact met mensen. Of dat ook geld voor toegepaste psychologie weet ik niet.
Wanneer er een jongere komt en vertelt over pesten, is het nl de bedoeling dat je de ander adequate hulp kunt bieden. Wanneer je eigen verleden je in de weg zit, lukt dat niet. Dan kun je beter eerst hulp zoeken om het zelf af te sluiten. De opleiding is inderdaad niet voor je eigen therapeutische sessies.

[mariekevanoosterhout]

Hierboven staan al enkele goede reacties en ik wil je adviseren om contact op te nemen met een hogeschool die deze opleidingen aanbiedt. Leg hen uit waar je mee zit en wat zij jou zouden adviseren. Wat zijn hun ervaringen met studenten met een pestverleden?
Veel succes! Houd je ons op de hoogte?