Carrièretijger: Home Carrièretijger
Carrièretijger
Carrièretijger

RSS
Ga terug   Carrièretijger Forum > Loopbaanvragen

Reageren
 
Discussietools Zoek in deze discussie Weergave
  #1  
Oud 30 september 2014, 18:21
Gozefroos Gozefroos is offline
Juniorlid
 
Geregistreerd: 30 september 2014
Berichten: 4
Gozefroos is on a distinguished road
Standaard Nog 23 jaar te gaan... Neeee!

Rond mijn 19e ben ik begonnen met werken. Productiewerk waar ik bakken met geld mee verdiende. Na twee jaar ben ik er weer mee gestopt om te gaan studeren. Die studie was Journalistiek. Ik heb de studie niet afgemaakt vanwege het prestatiegerichte ellebogenwerk-sfeertje dat ik in de branche tegenkwam.

Daarna ben ik weer gaan werken. Eens even kijken...
Naast allerlei uitzendwerk dat gemiddeld drie dagen duurde: Vakkenvuller, redacteur bij een krant, vuilraper, verkoper in een fotozaak, theatertechnicus, controleur bij een zorgverzekeraar en bedrijfspispaal, pardon, bedrijfsjournalist bij een fotopersbureau.

Bij dat laatste bedrijf raakte ik overspannen, waardoor ik 3 jaar werkloos thuis zat. Daarna vond ik via via een baan bij een hogeschool op de studentenadministratie. Daar werk ik nu nog, na bijna 10 jaar.

Ik ben inmiddels 45. Ik zie er als een berg tegenop dat ik nog tot mijn 67e moet werken. Nog eens zo lang als ik al gewerkt heb, nog 23 jaar. Ik zie mezelf niet nog 23 jaar hetzelfde doen. Ik haat mijn werk. Er zit niets meer in dat ik interessant vind en het is een oersaaie sleur geworden. Bovendien voel ik me ondergewaardeerd en onderbetaald.

Het enige werk waarvan ik me kan voorstellen dat ik het langdurig leuk zal vinden, is in een hutje op de hei zitten en verhalen schrijven, boeken misschien zelfs. Verder zie ik werken als noodzakelijk kwaad: Je moet werken om geld te verdienen om te kunnen leven. Nu werk ik 40 uur per week maar ik leef niet. Ik heb nergens tijd voor, leuke dingen doen kost altijd geld, vakanties kan ik me niet veroorloven, zeur, zeur, zeur...

Mijn huidige teamleider herkent dat ik dreig vast te lopen en raadt mij een loopbaancoaching aan. Maar al oriënterend op het internet, draait mijn maag om bij het hoge geitenwollensokken-gehalte van het aanbod. NLP, mindfullness, zelf-evaluatie; iiiieks!

Wat nu? Verbitterd doorploeteren voor een paar armtierige euro's en dan daags voor mijn pensionering een gefrustreerde hartwip krijgen? Alles achter me laten en als zwerver gaan leven in een kartonnen doos op straat (een status die ik binnen no-time zal verwerven als ik in het huidige VVD-klimaat mijn baan opzeg)?

Wie heeft er tips?
Met citaat reageren
  #2  
Oud 30 september 2014, 19:23
Pietje2
Gast
 
Berichten: n/a
Talking

Heel gericht eens nagaan welke banen je leuk lijken en dan een plan opstellen om de opleidingen/cursussen/werkervaring op te doen om de baan te krijgen. Of als ZZP-er / ondernemer iets op gaan zetten.

Succes!
Met citaat reageren
  #3  
Oud 1 oktober 2014, 09:49
PeterVercruysse PeterVercruysse is offline
Seniorlid
 
Geregistreerd: 23 september 2014
Berichten: 49
PeterVercruysse is on a distinguished road
Standaard

Wat zijn je hobby's? Je moet toch wel ergens een hobby hebben.

Je kunt misschien iets doen als zelfstandige in bijberoep en dan met iets bezig zijn wat je écht graag doet, een hobby waarmee je geld kunt verdienen, zeg maar. Als dit goed gaat, kun je er je beroep van maken.

Wat wilde je vroeger worden als kind? Waar droomde je van?

Droomde je om boeken te gaan schrijven? Of wilde je liever kok, vrachtwagenchauffeur of politieagent worden? Of nog liever een beroep als paardentrainer, golfbalduiker of Yogaleraar?
Met citaat reageren
  #4  
Oud 1 oktober 2014, 10:56
Gozefroos Gozefroos is offline
Juniorlid
 
Geregistreerd: 30 september 2014
Berichten: 4
Gozefroos is on a distinguished road
Standaard

Hobbies?

Schrijven inderdaad. Daarnaast vind ik wandelen wel leuk. Fotografie ook wel. (Noem eens drie dingen waar je geen droog brood mee kunt verdienen?)

Het grote probleem met een hobby als schrijven is dat het enorm veel tijd en energie kost. Tijd en energie die nu volledig verspild wordt aan mijn baan. Ik probeer nu wel te schrijven maar daar komt niets van terecht, omdat ik me er niet op kan concentreren, omdat mijn hoofd vol zit met de ellende van mijn werk. Eer ik zover ben dat mijn fantasie weer vrij kan werken, is het ver na middernacht en dan moet ik toch echt naar bed want de volgende dag wordt ik weer geacht op mijn werk aanwezig te zijn.

Om te illustreren hoe het gaat met energie terug proberen te krijgen na mijn werk: Ik heb nogal veel vakantie omdat ik op een school werk. De eerste week van willekeurig welke vakantie, ben ik ziek. Standaard. De meeste vakanties duren een week. Mijn langste vakantie duurt drie weken. In week twee vind ik wat energie om bijvoorbeeld aan mijn vrouw te besteden. Samen iets doen, museumpje pikken, wandelingetje maken, dat soort dingen. Dan hebben familie en vrienden ook aandacht nodig. En als huiseigenaar zonder geld, ben ik daarna meestal bezig met klusjes in huis.
Hoppa, weg vakantie. Drie weken niet werken verhoudt zich tot voldoende energie en rust vinden om te schrijven als een zucht tot een tornado.

Oftewel, wil ik effectief kunnen schrijven, dan zou ik eerst minstens een jaar totaal niets moeten doen. Maar na een week of twee is mijn geld op en na drie weken sterf ik van de honger. Ik kan me niet eens veroorloven om een halve dag minder te gaan werken. Goedkoper gaan leven (lees wonen) om ervoor te zorgen dat ik minder hoef te werken, kost me 25.000 euro omdat mijn hypotheek onder water staat, waardoor ik juist meer moet gaan werken om mijn schuld af te betalen.

'Promotie maken' in mijn huidige werk is ook geen optie, omdat de enige stap omhoog leidinggevende worden is. Behalve dat die vacatures er niet zijn, heb ik er totaal geen ambitie voor, laat staan de juiste papieren of ervaring. Bovendien ontkent mijn baas gewoon wat ik in de afgelopen jaren allemaal aan extra werk gedaan heb en dat ik enorm gegroeid ben in mijn kennis en inzicht.

Om eerlijk te zijn heb ik ook weinig vertrouwen in de rest van de arbeidsmarkt. Wie neemt er nog een 45-jarige aan, zonder papieren en met een CV die aan alle kanten rammelt? In een baan die met de helft van de uren, twee keer zoveel betaalt?
Met citaat reageren
  #5  
Oud 2 oktober 2014, 15:13
PeterVercruysse PeterVercruysse is offline
Seniorlid
 
Geregistreerd: 23 september 2014
Berichten: 49
PeterVercruysse is on a distinguished road
Standaard

Ik ben geen medicus, maar ik denk dat je te maken hebt met een burn-out.
Met citaat reageren
  #6  
Oud 13 juli 2016, 17:33
Gozefroos Gozefroos is offline
Juniorlid
 
Geregistreerd: 30 september 2014
Berichten: 4
Gozefroos is on a distinguished road
Standaard

We zijn inmiddels bijna twee jaar verder. Nu hoef ik nog maar 20 jaar ;-)

Die burnout kwam er inderdaad. Ik was letterlijk alle geestelijke en lichamelijke energie kwijt, stond letterlijk en figuurlijk stijf van de stress. Op alle vlakken van mijn leven liep het fout: mijn werk, mijn gezondheid, mijn familieleven, mijn liefdesleven, mijn hobbies, mijn financiën, ga zo maar door.

Gelukkig ben ik langzaamaan weer uit de directe burn-out gekropen. Ik voel me nog steeds niet de oude en bijvoorbeeld mijn lichamelijke staat laat ernstig te wensen over. Maar de bedrijfsarts en mijn baas vonden dat ik gewoon weer aan het werk kon, afgelopen herfst.

Maar ik heb nog steeds dezelfde frustraties als voor mijn burnout. Daar is bijgekomen dat ik niet meer functioneer in mijn werk en dat mijn baas bezig is mij uit mijn functie (en misschien mijn baan) te werken. Ik functioneer niet meer, omdat ik geen motivatie op kan brengen voor het werk dat mij in een burnout heeft doen belanden.

Vroeger was ik een optimistische, energieke, vrolijke jongeman, met heel brede interesses. Nu voel ik me oud, moe, sjagrijnig en vooral heel pessimistisch. Ik weet totaal niet wat ik waard ben op de arbeidsmarkt. Inmiddels 47, geen diploma's, een geschakeerde CV met de meeste ervaring in een baan die ik niet meer wil.

Ik wordt letterlijk misselijk als ik op vacaturesites kijk. Alle omschrijvingen bezorgen mijn rillingen van afschuw; ik kan me niet voorstellen dat er mensen zijn die op die vacature zouden reageren. Een grote gruwel!

Mijn grootste angst is dat als ik bijvoorbeeld een loopbaantraject zou gaan doen, om mij naar een andere baan te begeleiden, dat ik dan alleen maar bevestig krijg dat ik geen enkele baan of beroep leuk vind. Dat ik eigenlijk niet wil werken. Ik weet dat dat laatste volkomen onzin is. Ik vind het erg fijn om energie te steken in iets wat mij verder helpt in het leven. Energie steken in dingen die mij energie geven. Vriendschappen bijvoorbeeld, indrukken opdoen die ik kan gebruiken om te schrijven, rust zoeken in films, muziek, boswandelingen, uitwaaien, met de kat kroelen... Allemaal dingen waar geen kruimeltje droog brood mee te verdienen valt!

Ik voel een Grand Canyon tussen wat ik van het leven verwacht en wat de wereld vindt dat mijn leven moet zijn. Hoe meer ik er over nadenk, hoe breder de canyon wordt.

Wat moet ik nu?
Met citaat reageren
Reageren

Favorieten/bladwijzers

Discussietools Zoek in deze discussie
Zoek in deze discussie:

Geavanceerd zoeken
Weergave

Regels voor berichten
Je mag geen nieuwe discussies starten
Je mag niet reageren op berichten
Je mag geen bijlagen versturen
Je mag niet je berichten bewerken

vB-code is Aan
Smileys zijn Aan
[IMG]-code is Aan
HTML-code is Uit

Forumnavigatie

Soortgelijke discussies
Discussie Auteur Forum Reacties Laatste bericht
26 jaar en onzeker over wat ik met mijn leven aan moet Rudolf84 Loopbaanvragen 50 17 november 2020 15:41
Graag jullie reactie op mijn net even anders dan anders sollicitatiebrief en cv vertegenwoordiger Sollicitatiebrief en cv 6 2 juli 2012 18:37
Hoe studeren na 2 jaar gewerkt te hebben? Zerato Opleiding kiezen en volgen 2 26 april 2012 17:23
Na een universitaire master nog een jaar hbo? psych12 Opleiding kiezen en volgen 4 25 september 2011 19:02
Wat is wijsheid? w0ut3r Opleiding kiezen en volgen 10 13 juni 2011 23:07


Alle tijden zijn GMT +2. Het is nu 17:37.


Forumsoftware: vBulletin®, versie 3.8.5
Copyright ©2000 - 2024, Jelsoft Enterprises Ltd.
Carrièretijger Copyright © 2004-heden, Applinet en licentiegevers, Colofon