Carrièretijger: Home Carrièretijger
Carrièretijger
Carrièretijger

RSS
Ga terug   Carrièretijger Forum > Loopbaanvragen

 
 
Discussietools Zoek in deze discussie Weergave
Prev Vorig bericht   Volgende bericht Next
  #1  
Oud 1 juni 2006, 22:51
Darluz Darluz is offline
Seniorlid
 
Geregistreerd: 1 juni 2006
Berichten: 40
Darluz is on a distinguished road
Standaard Bezieling en Geboorte

Dag allemaal,

Om kans te kunnen maken op een loopbaanadvies, zal ik hieronder vertellen waarom ik denk hiervoor in aanmerking te komen.

Het wordt tijd om écht te leven wie ik ben. Dit na jaren geleefd te hebben zonder écht vertrouwen te hebben in mezelf en in mijn bijdrage. Door de nodige, achteraf gezien misschien onnodige faalangsten maakte ik niet af waaraan ik begon. Ik kwam altijd ver, maar haakte op het allerlaatste moment af. De brokstukken: een hoofd vol met net-niet afgemaakte zaken en een hart vol steeds hoger wordende eisen, een bewijsdrang. De successen: Een lange, veelzijdige, intense, creatieve, grillige, veranderlijke ontdekkingstocht vol toppen en dalen langs alternatieve wegen. En veel lessen: zeer veel wegen leiden naar Rome, ontelbare omwegen en onverharde paden meegerekend.

De recht-toe-recht-aan-weg koos en zag ik niet. Blijkbaar heb ik kronkels, bochten, kuilen, heuvels, bergen, rivieren, zo veel mogelijk ervaringen nodig gehad, om te leren. Het klimmen en het klauteren nodig gehad om bij, en soms uit, mezelf te komen, en om tot overtuigingen en beslissingen te komen. Na de tocht van het uitzicht, én van het inzicht genieten. Dit samensmelten, van mezelf en een eigen weg, en het opzoeken van mijn kracht, deed ik niet in schoolbanken of studiebanken, noch door anderen als voorbeeld te nemen. Funest dus, voor de gangbare ideeen omtrent educatie, scholing, opleiding en loopbanen. Ondanks dat, tóch de VWO gehaald, daarna geruime tijd een taal gestudeerd aan de Universiteit, en daarna een switch gemaakt naar een Communicatie opleiding. Ik koos hierbij voor het Vrije Doctoraal, een manier om zelf je pakket samen te kunnen stellen en daarin af te studeren. De examencommissie keurde het pakket goed, en na bijna alles volbracht te hebben, kwam die oude faalangst weer pesten.

Mijn nieuwe route werd het werkveld. Banen waarin ik communicatief sterk kon zijn, maar waarbinnen met zo weinig diploma's helaas weinig door te groeien viel. Of was het door het weinige zelfvertrouwen, die venijnige faallangst, waardoor ik eveneens hier op cruciale momenten van doorgroeien weer afhaakte, mezelf niet naar voren maar naar achteren heb geschoven...

Nu ik 33 jaar ben, voel ik een zeker vertrouwen in mezelf, en wil niet langer genoegen nemen met minder dan dat wat ik écht waard ben. Ik voel dat ik meer kan, meer wil, meer móet. Tegelijk wantrouw ik mijn eigen aanpak, en kan hier wel inspiratie en hulp van buiten bij gebruiken. Ik ben het dwalen beu.

Groeien en ontwikkelen zijn altijd mijn geluksbrengers geweest, variatie en afwisseling. Dit staat nu stil. Het is denk ik niet te laat om de boeg over een andere route te gooien, maar ik mis op dit moment een coach, een persoon die mij door de momenten dat ik vast loop wil sturen, mogelijkheden aan kan reiken. Daar waar vroeger dingen als richting, doel, en focus voor mij periodiek variabel konden zijn, voel ik nu een zekere constante, een soort weten wat ik wil, en weten wat ik niet wil, groter dan de faalangst. De wegen die ik hiertoe tracht te bewandelen lopen helaas door gebrek aan papieren dood, maar ook doordat ik wellicht te weinig mogelijkheden voor mezelf zie, zijwegen in plaats van omwegen dit keer. Ik geloof oprecht dat ik in een fase en realisatie ben aanbeland waarin een loopbaanadviseur succesvol nieuw leven in mijn loopbaan kan blazen, daar waar dit eerder in mijn leven geen kans van slagen zou hebben gehad.

School, Universiteit, Banen, het waren voor mij slechts routes om bij mezelf te komen, en eenmaal gevonden waar dat pad toe leidde, werd het tijd om een nieuwe route te verkennen. Het bereiken van het einde van de wandeling was nooit het doel, als wel het wandelen zelf en het inzicht dat daarbij kwam. Eenmaal tot inzicht gekomen, verloor het pad voor mij aan interesse en verlangde ik naar een nieuw inzicht, een ander pad. Niet het falen maar het slagen kon ik dan voelen, het slagen in het verwerven van inzichten. Faalgevoelens maakten zo plaats voor succesgevoelens denk ik achteraf.
Het vertrouwen dat ik welke studie dan ook tot een goed eind zou brengen was er blijkbaar niet, maar wel het vertrouwen dat ik tot inzichten kon komen.Tijdelijke projecten waarin ik mezelf kon uitproberen, ontdekken, uitdagen of even kon uitrusten.
De rode draad voor mij was het schrijven, puur voor mezelf. Elke dag wel iets, van korte schrijfsels tot langere stukken. En zo eindig ik nu ook maar met een aantal korte schrijfsels, die voor mij staan voor verandering, vertrouwen, kracht.


Haar gevoel
is aan het veranderen.
Het is prachtig.
De straat staat in bloei,
fluistert bomen.

--------------------------------------


de maan drijft op de waterspiegel
die glinstering verdrinkt nooit
het fluistert van vertrouwen, wordt zijde.


-------------------------------------------------



De wandeling.


Lopen

op water

is samen

verdrinken

en weer

verder

wandelen.

Een schip

dat je oppikt

en zinkt,

terwijl je

samen

rustig


verder

wandelt


en

zonder

zwemvest

alles zegt.

-----------------------------------


Ik scheur. Een barst.

Ik kraak. Ik krak.

Een groot stuk

brok. Een golf

van bloem. Uitzaaiing.

Kracht.


------------------------------------

Stil eens stil te.

Opgezweept en uitgeklopt,

waai ik een zucht in het stil dat ik lig

in een lus stil eens stil te.


-----------------------------------

gelukkig
besterf
ik
et
dag
in
dag
uit

van
geluk
in
geluk
uit.





--------------------------------


Dat je speelt in de hemel, in het groot, wind hoort mee naar elders

Een in de verte Moge u gelukkig zijn, gelukkig worden,

een taal lichtstraal zo dun als laken zo vloeibaar

Een in de verte

Een onmogelijk

Ontziel in hemel, dat je scheurt van hart, dat

je stem breekt, mogelijk tussen veren dwarrelt, in

hoog gezang gevangen rondom hemelsblauw verlangen belichaamt maan en zon

De engelen vertellen. Over wit het bezinken in licht dat van hun is

Hoe je valt zonder opstaan ongebroken hongert zelfs onrustig de rust

Onaf tegelijk onwaar, tegelijk onwel, tegelijk ontij

Over ons in onsamenhangend

Een in de verte Moge u gelukkig zijn, gelukkig worden,

een taal lichtstraal zo dun als laken zo vloeibaar,

schittert gordijn.




Gegroet, Darluz.
Met citaat reageren
 

Favorieten/bladwijzers

Discussietools Zoek in deze discussie
Zoek in deze discussie:

Geavanceerd zoeken
Weergave

Regels voor berichten
Je mag geen nieuwe discussies starten
Je mag niet reageren op berichten
Je mag geen bijlagen versturen
Je mag niet je berichten bewerken

vB-code is Aan
Smileys zijn Aan
[IMG]-code is Aan
HTML-code is Uit

Forumnavigatie


Alle tijden zijn GMT +2. Het is nu 16:49.


Forumsoftware: vBulletin®, versie 3.8.5
Copyright ©2000 - 2024, Jelsoft Enterprises Ltd.
Carrièretijger Copyright © 2004-heden, Applinet en licentiegevers, Colofon