Omdat sociale opleidingen erg gaan over jezelf, kom je jezelf vast tegen. De opleiding gaat vaak over: waarom doe je de dingen zoals je ze doet. Hoe ben je geworden tot wat je nu bent. Wanneer jij gewoon over dat soort onderwerpen kunt praten, dat sommige gedragingen komen door een pestverleden en dat onder de loep te nemen zonder elke keer van slag te raken, dan is het prima. Het is belangrijk dat je je eigen verleden, wanneer dit een groot probleem is geweest, eerst zelf verwerkt hebt en een plek hebt gegeven. Moeite in contact met andere mensen, lijkt me wat lastig als maatschappelijk werker. Jij bent het enige gereedschap wat je hebt in het vak wat draait om contact met mensen. Of dat ook geld voor toegepaste psychologie weet ik niet.
Wanneer er een jongere komt en vertelt over pesten, is het nl de bedoeling dat je de ander adequate hulp kunt bieden. Wanneer je eigen verleden je in de weg zit, lukt dat niet. Dan kun je beter eerst hulp zoeken om het zelf af te sluiten. De opleiding is inderdaad niet voor je eigen therapeutische sessies.
|