Zo'n vaart loopt het gelukkig ook niet, dat ik mijn baan dreig te verliezen. Momenteel zit ik in het afstudeerjaar, dus zijn er geen medestudenten die van mij te lijden hebben. Ik merk dat ik de meeste moeite heb mij op alles te kunnen concentreren op de momenten dat ik weet dat mijn vader lijdt. Dan lijd ik als het ware met hem mee. Op de momenten dat hij, naar omstandigheden, comfortabel is, dan kan ik me beter op andere zaken concentreren. Maar hij krijgt nu steeds vaker met vervelende zaken te maken, naar mate hij het einde van zijn leven nadert. Mijn vader is steeds heel trots geweest dat ik een opleiding volg en met goed resultaat. Dus ook voor hem wil ik graag goed blijven presteren.
|