[LuckyBet]

Het blijft steeds wel een beetje aan me vreten ja, dat ik al sinds 2004 op de beurs handel en het niet betaald krijg en dat toen ik met handelen begon, ik zelfs nog een schaal lager zat dan nu. Ik heb er wel een schaal hoger uit weten te slepen na ca. een jaar, ook omdat ik steeds meer andere werkzaamheden op me nam en mensen ging vervangen. Echter de schaal waar ik sinds die tijd in zit, is de maximale schaal voor een MBO opgeleide en daarom heb ik feitelijk mijn grens bereikt. Een paar jaar geleden heb ik de laatste trede van mijn schaal bereikt. Mijn huidige baas heeft nog wel een paar maal een bonusje voor me los weten te peuteren, maar zijn baas heeft sindsdien de kraan dicht gedraaid. Ik heb in die tijd twee maal wat extra gehad, dat was anderhalf/twee jaar geleden, maar daarna was het dus gedaan met de pret.

De burnout was ongelooflijk zwaar. Ik heb aan het begin van mijn burnout twee maal een paniekaanval gehad in de auto, waardoor auto rijden lang problematisch is gebleven. Ik kreeg steeds last van duizeligheid, benauwdheid, hyperventilaite dus. Ik heb jaren lang met pijn op mijn borst gelopen. Helemaal hyper en ook nog eens depressief, het is nog niet eens zo heel lang dat ik er overheen ben. Toch ben ik al vrij snel weer parttime gaan werken en op gaan bouwen. Toen ik weer fulltime werkte, had ik nog veel last van benauwdheid, mijn buik voelde helemaal verkrampt aan en ik kon niet diep inademen.
Ik was 36 toen het in 2006 echt niet meer ging. Ik liep al jaren met problemen rond, heel veel last van hartkloppingen. Het had grotendeels te maken met onverwerkte jeugdervaringen die ik jarenlang had weggedrukt en nooit had verwerkt (psychologische verwaarlozing en mishandeling). Daar kwamen ook mijn problemen met assertiviteit vandaan en minderwaardigsheidsgevoelens. Ik heb mijn werkgever gevraagd of ik van het werk uit een tijdje naar een psycholoog kon en vervolgens kon ik ook via het werk een cursus persoonlijke effectiviteit doen. Later ben ik zelf nog een tijdje naar een haptonome geweest. Ik ben mijn jeugd eindelijk gaan proberen te verwerken (valt niet mee) en bewuster gaan leven. Dergelijke jeugd ervaringen wegdrukken en ontkennen, zorgt er voor dat ze je blijven achtervolgen. Ook in je disfunctionele gedrag van people pleasing en je in jezelf opsluiten. Ik bleef altijd mijn best doen mijn werk naar behoren te doen en te doen alsof er niets aan de hand was, maar onder die facade was het vreselijk afzien. Nu ben ik echt een veranderd en veranderend mens, sinds ik bewust met mezelf aan de slag ben gegaan. Overigens heb ik op mijn werk nooit verteld wat mijn problemen waren en waar ze vandaan kwamen. Is toch iets heel moeilijks om op je werk over te praten. Het was ook niet de enige reden van mijn burnout, ook de overbelasting die ik langere tijd had gehad prive en op het werk.
Toen ik burnout raakte, voelde ik me een loser, een zwakkeling, maar achteraf gezien, zie ik dat ik juist altijd erg sterk ben geweest.

Ondanks al mijn problemen zijn mijn bazen altijd tevreden met me geweest.