Dank je wel voor het antwoord. Het gaat inmiddels helemaal verkeerd met mij. Ik heb gesolliciteerd bij een reintegratie-buro voor een baan daar maar die stuurden mijn cv vervolgens weer naar een welzijnsinstelling. Je kunt niet "altijd nog wat anders gaan doen"zo blijkt. Ik ben zo boos op mijn ouders dat ik het contact op een laag pitje heb gezet. Voor hen is een opleiding een opleiding...waar het voor anderen ware zelfontplooiing is. Ze snappen niet dat hoe hoger je opgeleid bent, hoe meer het deel van jezelf uitmaakt en dus bij je interesses aan moet sluiten. Ik zie de geschiedenis zich herhalen bij mijn nichtje dat zij grotendeels opvoeden. : afkeurend en minachtend wanneer ze haar interesses kenbaar maakt. ze moet doen wat zij zeggen en anders....
Ik zit nu ziek thuis met de gebakken peren en ik durf dit hele verhaal natuurlijk niet op mijn werk kenbaar te maken. Ik haal er geen energie uit en ik word gewoon gek van de clienten. Ik heb geen mening over dingen omdat ik thuis alleen maar heb geleerd dat die er niet toe doet en als ik er 1 heb laat ik mezelf zo onder de tafel kletsen omdat ik niet van binnenuit geinteresseerd ben. Mijn vuur is op. Ik heb teveel gepleasd. Tegelijkertijd een best wel hoge huur. Het enige wat scheelt is dat ik geen kinderen heb te verzorgen.
Als iemand ..iemand iets weet bij een reintegratieburo zou dat heel wat schelen.
|