Als vakgenoot zou ik zeggen dat de baan inderdaad hoog gegrepen is en zeker voor een starter. Dat weet jij, dat weet ik, dat weet jouw nieuwe werkgever. En toch zien ze wat in je. In de sollicitatieprocedure heb je blijkbaar een bepaalde flair laten zien waardoor zij er vertrouwen in hebben gekregen. Zij denken dat jij het kan. (Nu jij nog?!)
Ik bespeur een grote angst om fouten te maken. Zorgvuldigheid is prima, maar laat het je niet verkrampen. Verwacht niet van jezelf dat je nu al alles weet. Het duurt een jaar voordat je door hebt hoe de cao werkt en hoe de organisatie in elkaar zit. Niemand verwacht van je dat je dit vanuit het niets in je vingers hebt. Gun je die tijd en wees niet bang om te zeggen: Ik weet het niet, ik zoek het uit en kom er morgen op terug. Je kunt ook met je groenheid werken door de zogenaamde naïeve vragen te stellen. Wanneer dat lukt, dan kun je een hele leuke positie voor jezelf creëren. Heb je een chef of een mentor-achtig iemand waarmee je kunt sparren?
De vraag of je de functie überhaupt leuk vindt is een tweede. Ik weet niet of jouw "ik ambieer dit niet" een verkapte vorm van onzekerheid is. In dat geval moet je daar doorheen en een paar successen scoren die jou zelfvertrouwen kan geven. Als je werkelijk totaal geen zin hebt in de functie, dan ga je een hele zware periode tegemoet.
|