Hoi
Ik werk nu al sedert 1999 als adm bediende in de sociale sector en heb sedert 2000 3 collega's waar ik het bureau mee deel.
De ene werkt 19u, de andere 34, en de laatste 30u. Dus geen van ons vieren die full time werkt.
Nu valt me op dat na al die jaren samen onze verstandhouding op niks meer trekt.
2 van mijn collega's zijn samen op reis geweest en zijn in ruzie teruggekomen (dus die spreken bijna niet meer tegen elkaar).
Een andere van mijn collega's is echt iemand die constant over zichzelf praat en dat steekt na al die jaren ook serieus tegen bij iedereen. Spreekt men haar daarover aan, dan spreekt ze niet meer voor enkele weken en dan hervalt ze toch
Ikzelf merk ook dat ik meer en meer moeite heb om nog te spreken of te luisteren naar deze collega's.
De ene luistert niet en is steeds met zichzelf bezig en de andere spreken dan niet met elkaar, waardoor ik dan ook zelf niets meer zeg.
Ook zijn onze taken niet eeerlijk verdeeld en is het zelfs zo dat deze die het meeste uren klopt het minste adm taken doet. Zij doet enkel het onthaal van de mensen en de telefonie en klaagt voortdurend dat het druk is, waardoor alle adm taken op ons moeten nemen.
Voor mijn geen probleem, maar dan zou ik wel meer willen betaald worden ook
(wat dus niet gebeurd)
Wat is mij dus eigenlijk afvroeg is
Hoe zit het bij jullie en jullie collega's?
Hoe ga je om met dergelijke mensen?
Werd het tijd om te veranderen?