Inmiddels ben ik mogelijk nóg radelozer. Het moge duidelijk zijn dat mijn huidige werksituatie me enorm deprimeert en frustreert. Het voltijd computerwerk vanuit thuis is een geestelijke martelgang. Inhoudelijk vind ik het werk vreselijk (oninteressant) en ook vind ik het verschrikkelijk om zoveel computerwerk, alleen vanuit thuis te doen. Ook de inhoud van de webcontent die ik schrijf vind ik werkelijk afzichtelijk. Daarnaast is het schrijven van webcontent niet bepaald mijn hobby.
Toch ben ik niet in staat om in beweging te komen en om uit deze werksituatie te geraken. Ik wil wel, maar ik kan niet. Er moeten dus bepaalde dingen spelen waardoor ik niet in beweging kom. Dingen die me tegenhouden/ belemmeren. Om die reden heb ik me tot een psycholoog gewend.
Ik heb nog nooit werk gehad waarbij ik me prettig voel en ik loop al jaren met dit probleem rond. Ik weet vrij aardig wat mijn sterke & zwakke punten zijn, waar mijn interesses liggen, en wat mijn werkvoorkeuren zijn. Desondanks weet ik nóg steeds niet welk werk bij mij past. En dat na een zoektocht van jaren, met hulp van vele testen, beroepskeuzeadviseurs, adviezen (ook op dit forum, waarvoor dank), e.d.
Al jarenlang weet ik dat ontslag nemen de beste optie zou zijn. Maar ik zou wel gek zijn om ontslag te nemen terwijl ik geen alternatief heb. En de huidige economisch malaise helpt ook niet mee. Het is eigenlijk te belachelijk voor woorden dat ik me al jaren loop te kwellen met dit werk omdat het me doodongelukkig maakt. Maar ja, zonder alternatief kan ik weinig anders dan hiermee doorgaan. Er moet immers brood op de plank komen.
Het moet dus ergens fout gaan. Wellicht heeft het met mijn manier van denken te maken. Ik ben erg veeleisend en perfectionistisch, het moet altijd perfect en direct goed gaan. Ik zie ook altijd veel beren op de weg. Daarnaast ben ik wat angstig en neem ik weinig risico's. Ik durf eigenlijk nooit ergens voor te gaan omdat ik bang ben dat het de verkeerde keuze is. Met andere woorden: ik ben te weinig bereid om me te vergissen en af & toe op mijn bek te gaan. Om die reden zit ik muurvast en verandert er hélemaal niets.
Als je immers niet bereid bent om af en toe op je bek te gaan en fouten te maken, zal je weinig bereiken. Ik las pas een artikel over de 'failures' van succesvolle mensen voordat ze succesvol werden. Ook hun succes ging gepaard met vallen en opstaan. Sterker nog, Henry Ford zei ooit: “Success is 99% failure”.
Hopelijk kan de psycholoog me op weg helpen....
|