[Ri@nne]

Oorspronkelijk geplaatst door Annek

Dat mannen zakelijker zijn, dat klopt, dat was me ook al opgevallen, en ik pas me daar ook op aan. Maar soms zijn ze echt heel bot, maken ze ook botte opmerkingen van: "zo, van je CV moet je het ook niet hebben." Terwijl ze me wel hebben uitgenodigd vanwege mijn CV. Ik weet niet goed hoe ik daarop moet reageren en wat ze dan voor antwoord verwachten.

Je moet ook niet antwoorden vanuit een veronderstelde verwachting. Persoonlijk zou ik bij een dergelijke opmerking waarschijnlijk iets zeggen als "wat vindt u dan waar ik het van moet hebben?". Ze hebben jou uitgenodigd, dus er is iets wat hen aanspreekt. Lijkt me een pracht gelegenheid om de bal terug te spelen en de regie in handen te nemen.

Bovendien zie en merk je ook aan iemand wanneer ze afhaken. Mannen haken vaak al af als ik binnenkom. Ze tonen geen interesse meer en stellen zo af en toe een onbelangrijke vraag, maar het gesprek wordt geleid door de vrouw.

Hoe kun je nu weten dat iemand zou afhaken als je binnenkomt? Je hebt die persoon immers niet eerder ontmoet? Mannen kunnen ook zenuwachtig zijn voor een af te nemen sollicitatiegesprek. Zullen ze liever niet laten merken, maar kan zich uiten in een ogenschijnlijke afstandelijke houding.

Persoonlijk werk ik graag met mannen omdat die net zoals ik (meer) zakelijk zijn. (andere) Vrouwen voelen zich eerder door mij geïntimideerd dan mannen. Man/vrouw verhouding heeft veel te maken met waar jouw eigen "zijn" en voorkeur ligt. Voorkomen, dus lengte, figuur, enz. kan subtiel invloed hebben. Uiterlijk speelt een rol. Wat niet wil zeggen dat je per definitie gediscrimineerd wordt op je gewicht.

Belangrijk is wat je uitstraalt. In plaats van je bezig te houden met onzeker worden over je stevige voorkomen, kun je dat beter omzetten in een stevige uitstraling. Je kunt pas overtuigen dat uiterlijk er niet toe doet als je er zelf volledig van overtuigd bent.