Hoi Deviate,
Bedankt voor je reactie en vooral fijn om te lezen dat het met jou de goede kant opgaat.
Om te beginnen wil ik duidelijk maken dat ik niet op zoek ben naar mijn droombaan of de perfecte baan. Wel blijf ik hopen op een baan die me meer voldoening geeft. Werk waarbij ik me gelukkiger voel en wat beter bij me past. Dat lijkt me heel realistisch.
Jouw baan klinkt goed, veel afwisseling, leuke collega’s en niet ver van huis. Ik ben erg benieuwd wat jou echt boeit en enthousiast maakt. Wat zijn jouw passies? Heb jij er trouwens geen problemen mee om voltijd op kantoor te werken?
Ik begrijp heel goed dat we werk niet moeten overschatten. Iedereen moet werken om geld op de plank te brengen. En soms moeten we accepteren dat werk niet altijd (alleen maar) leuk kan zijn, maar simpelweg een middel om geld te verdienen. Er zijn gelukkig genoeg mensen die wél met plezier naar hun werk gaan en met passie werken. Dat hoeft niet eens een droombaan te zijn, maar wel werk waar ze voldoening uithalen. Dit lijkt me een hele reële doelstelling. Werk kan niet altijd leuk zijn, maar tegelijkertijd moet werk je ook niet ongelukkig maken en deprimeren. Daar tussenin zit een heleboel.
Grappig dat je stelt dat het ook te maken heeft met accepteren. Mijn psycholoog zei donderdag precies hetzelfde. Natuurlijk accepteer ik dat werk niet alleen maar leuk kan zijn. Sterker nog, er zullen heel weinig mensen zijn die hun werk 100% leuk vinden. Zoiets bestaat simpelweg niet.
Ik ervaar mijn werk als een mentale martelgang. Iedere dag weer computerwerk wat me totaal niet boeit. De monotonie, eenzaamheid, oninteressante aard van het werk, en het schrijnend gebrek aan voldoening, face-to-face contact met mensen en zelfontwikkeling vreten enorm aan me.
Natuurlijk probeer ik zoveel mogelijk te profiteren van de randvoorwaarden. Ik geniet van een wandeling door het park onderweg naar de supermarkt en van het sporten in de middag. Ook kijk ik weer enorm uit naar een paar dagen werken vanuit Spanje. Verder ga ik binnenkort proberen om buitenshuis te werken (bij seats2meet).
Desondanks zijn de randvoorwaarden ontoereikend om te voorkomen dat ik me tijdens het werk doodongelukkig voel. Ik haat het om alleen thuis voor de computer te zitten, zeker als het buiten koud, grijs en donker is (vreselijke vooruitzichten). Ik ben graag buiten, onderweg (reizen) en heb graag contacten met mensen. Dit alles staat haaks op mijn huidig werk.
Het is niet dat ik mezelf kwel, ik ervaar mijn werk als een geestelijke kwelling. Dat hangt als een loodzware last op mijn schouders en vooral doordeweeks kan ik het niet van me afzetten. Deze negatieve spiraal moet doorbroken worden en ik moet kappen met deze kwelling. Alleen kan dat pas als ik een alternatief heb, en juist dat lukt me niet.
Het blijft een mysterie voor mij waarom ik niet in staat ben om ander werk te vinden. Waarschijnlijk ben ik te veeleisend en misschien is mijn voorstelling voor wat betreft werk niet helemaal realistisch. Daarnaast valt er heel veel af als je niet fulltime op kantoor wilt werken. Ik voel ook een enorme afstand tot de arbeidsmarkt. Het is natuurlijk veelzeggend dat ik zó weinig banen leuk vind. Dat zegt alles over mijn instelling (mijn denkwijze, hoe ik in het leven sta).
Je hebt absoluut gelijk dat ik meer plezier en geluk zou moeten halen uit de dingen naast het werk. Ik vind dat moeilijk omdat de impact van mijn werk erg groot is. Het maakt me ongelukkig, waardoor ik weinig zin heb om leuke dingen te gaan doen (zoals uitgaan). Ik denk vaak dat ik me veel meer moet profileren. Dat ik uit mijn isolement moet komen en uit mijn schulp moet kruipen. Daarom is het buitenhuis werken een goede start. Hetzelfde geldt voor werken vanuit Spanje, wat me enorm aantrekt vanwege het klimaat, het mooie land en de taal. Heerlijk om even uit de dagelijkse sleur te ontsnappen. En inderdaad, een vriendin zou de kwelling van het werk ook verzachten.
De zoektocht gaat verder….
|