Los bericht bekijken
  #10  
Oud 4 augustus 2012, 10:46
Arjan Arjan is offline
Lid
 
Geregistreerd: 25 juni 2012
Berichten: 5
Arjan is on a distinguished road
Standaard

Hallo Allemaal,
Hier even een kleine update van de situatie (die af en toe hachelijk blijkt te zijn) Ook wil ik een ieder die de moeite heeft genomen om mee te lezen en te leven hartelijk bedanken!

Inmiddels ben ik weer een geruime tijd verder, en heb ik nieuwe obstakels ontdekt. Obstakels die enigzins buiten mijn macht liggen.
Het revalidatieproces is nog steeds niet begonnen vanuit het revalidatiecentrum. Hiervoor sta ik inmiddels al 2,5 maand op de wachtlijst. Erg vervelend, maar niet onoverkomelijk, vanuit mijn optiek zijn er mensen die dit harder nodig hebben. Alhoewel ik inmiddels toch wel uitkijk naar de eventuele hulp en training die ze mij kunnen bieden.

Mijn grootste frustratie zit op dit moment bij mijn huidige werkgever.
Inmiddels een 3tal gesprekken gehad met de ARBO dienst, en gezamelijk besloten dat een aantal uur (enkele uurtjes, max 3 dagen per week)in de week goed is om te gaan beginnen. Dit moet dan gebeuren op een ingerichte werkplek, met routinewerk, bestaande uit simpel te installeren opdrachten, en onder supervisie (omdat verantwoording dragen blokkering veroorzaakt) om fouten te voorkomen. Ook schriftelijk vastgesteld wat ik absoluut niet mag. Te zware fysieke inspanning, werken op bouwlocaties en onvoorbereide werkzaamheden (zelf alles uitzoeken)

Tot daar was ik erg tevreden, en keek ik, ondanks het onbegrip van mijn werkgever, uit om weer een start te maken. Te ontdekken wat ik nog kon, en waar in werkgerelateerde sferen mijn do's en donts liggen.

Eenmaal aangekomen voor mijn eerste dagje, kreeg ik al snel door dat dat een utopie was. Geen werkplek... ( na ruim een uur zelf ruimen, had ik dan het benodigde plekje) Een stapel onvoorbereid werk (zelf materiaal uitzoeken, geen bouwtekeningen, en niemand aan wie ik vragen kon stellen)

Mijn eerste 3 uurtjes waren dus een totale ramp. Na aangegeven te hebben dat dit niet helemaal de bedoeling was, ging ik als een gebroken man naar huis...

Dag 2.
Leuk, de planning vermeld dat ik op een klusje mag kijken... (erg leuk, omdat het een klus was die ik 5 maanden geleden zelf gestart ben) Eenmaal daar aangekomen bleek het te gaan om een lading kabels aanleggen. (lees fysiek werk) Daar ik graag mijn grenzen verken, en echt niet te beroerd ben om dingen uit te proberen, heb ik een poging gewaagd. Ging best aardig, maar na 1,5 ben ik huiswaarts gekeerd, daar mijn energie limiet bereikt was.
Wederom aangegeven dat dit niet de bedoeling was.

Dag 3
Me bakje koffie gepakt, en is even naar de planning gewandeld. hey verhip, wat zien mijn ogen nu?? 40 uur ingeroosterd voor de nieuwe week, met nieuwe klussen, waaronder sloopbouw, renovatie en haastklussen... en wie gaat er met mij mee? niemand...
Dag 3 bleek mijn breekmoment. zodanig dicht geslagen dat ik me geen raad meer wist, geen woord meer uit kon brengen, en na 30 min naar huis ben gegaan met een hoofdpijn die zijn weerga niet kent, en verkrampingen in mijn benen. (zodanig dat ik me afvraag hoe ik auto gereden heb)


Conclusie: Mijn werkgever schijt op de arbodienst, en vegen met mij hun reet af (excuus voor de uitspatting)

Contact opgenomen met arbodienst. Mijn behandelaar is op vakantie (verdiend hij vast en zeker) dus ik blijf nog een week met dit gevoel zitten, lichtelijk depressed, en de wanhoop nabij...
Met citaat reageren