[pakje-fristi]

Hallo iedereen.

Ik zit met een probleem.
Ik werk nu als vrachtwagenchauffeur en ben 23 jaar, heb hier ook een opleiding voor gevolgd maar aan het begin van de opleiding heb ik me ouders gezegd dat ik het totaal niet leuk vond, alweer 5 jaar geleden. Maar me vader zei dat ik het maar moest afmaken. Dus dat met grote tegenzin gedaan en heb eigenlijk nooit motivatie gehad om te werken.

Heb eerst in een magazijn gewerkt als stagiarre en bijrijder. Nu zat ik liever in de loods te werken dan mee te rijden op de vrachtwagen. Omdat ik in de loods gewoon vaste tijden had en een ritme kon hebben.

Ik rijd geen internationaal maar wel Nederland en Belgie en heb afgelopen week een gloednieuwe trekker gekregen. Ik voelde er zelf helemaal niets voor eerlijk gezegd dus ik heb het maar met een nep lach moeten aannemen. Ook krijg ik waarschijnlijk in juni een vast contract.

Een normale chauffeur zou helemaal blij zijn maar ik niet. Ik kom 's ochtends ook moeilijk mijn bed uit omdat ik weer moet gaan werken. Ik zit ook vaak aan mijn toekomst te denken en dan voel ik me van binnen helemaal niet blij ik word er alleen somber van. Nu heb ik voor de laatste 2 weken februari vakantie aangevraagd en ga een VCA certificaat halen.

Ook ga ik zelf nooit ergens uit of naar de kroeg omdat altijd de gedachte ronddwaalt in me hoofd dat ik voor de rest van me leven moet werken als vrachtwagenchauffeur. Het maakt niet uit met wie of waar ik ben deze gedachte is altijd bij mij.

Heb ook wat in de rondte gekeken voor andere banen en heb me aangemeld op monsterboard, ik woon in omgeving Rotterdam en het lijkt mij wel wat om op de maasvlakte op een terminal te werken bij interne transport.

Dit is slechts een idee, maar ik weet totaal niet wat ik moet doen ik word er helemaal somber van..

Het enige positieve is dat ik nog thuis bij me ouders woon en elke maand salaris krijg.